Görüntüleme
83
İndirme
7
Doğu edebiyatlarında asırlardır işlenen Hüsrev ü Şirin hikâyesinin bir bölümü olup sonradan genişletilen Ferhad ü Şirin hikâyesi, tiyatro edebiyatına da konu olmuştur. Türk edebiyatında hikayeyi tiyatro eserine dönüştüren şairler arasında, farklı coğrafyalarda fakat aynı dönemlerde yaşamış ve aynı sanat metodunu benimsemiş olan Nazım Hikmet ve Samed Vurgun özellikle dikkati çekmektedir. Azeri Edebiyatında Samed Vurgun, hikâyeyi Ferhad ve Şirin adıyla manzum olarak oyunlaştırırken XII. yüzyıl şairi Nizamî’nin Hüsrev ve Şirin mesnevisini kaynak olarak almıştır (1941). Nazım Hikmet ise Ferhad ile Şirin’i, eserin halk hikâyesi versiyonunu esas alarak mensur bir tarzda kaleme alır (1948). Her iki şair de Toplumcu Gerçekçi sanat anlayışlarını bu eserlerine de yansıtmışlar, bir halk kahramanı olan ‘Ferhad’ karakterini ön plana almışlardır. Şairlerin, mizaçlarından, içinde yetiştikleri çevrenin kültüründen ve bireysel hikâyelerinden kaynaklanan farklılıklar, yaşadıkları dönemin siyasî olayları, hikâyeyi yeni unsurlarla zenginleştirmelerine veya bazı unsurları çıkartmalarına neden olmuştur. İki şair de iki aşk ve üç şahıs etrafında kurguladıkları eserlerinde, ‹Ferhad’ın Şirin’e duyduğu kuvvetli aşk’ motifini muhafaza ederken, Nazım Hikmet bu aşkı halka hizmet aşkına dönüştürmüş Samed Vurgun ise esere vatan ve hürriyet aşkını ilave etmiştir.
It is a part of the story of Hüsrev u Şirin, which has been processed for centuries in the Eastern literature, and the story of Ferhad u Şirin, which has been extended later, has also been a subject of the theatrical literature. Among the poets who transform the story into a theatrical work in Turkish literature, Nazım Hikmet and Samed Vurgun, who have lived in different geography but in the same period and adopted the same art method, are
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
