Görüntüleme
36
İndirme
14
Bu çalışmada, COVID-19 pandemisi öncesindeki geleneksel yüz yüze eğitim, pandemi sırasındaki uzaktan eğitim ve tekrar yüz yüze eğitime dönüş sürecinde Türkçe öğretmenlerinin eğitim-öğretime dair alışkanlıkları incelenmiştir. Eğitim-öğretim alışkanları araştırmada Türkçe temel dil becerileri, ders materyalleri, yöntem ve teknikler, geri bildirim gibi değişkenlerle sınırlandırılmıştır. Her bir değişken 3’lü süreç (yüz yüze-uzaktan-yüz yüze) üzerinden karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. İnceleme ile her bir değişkenin pandemiden önceki yüz yüze, pandemi başlangıcındaki uzaktan eğitim ve yüz yüze eğitime dönüş aşamalarında tercih edilme oranlarını görmek mümkün olmuştur. Araştırmanın amacı, yeniden yüz yüze eğitime geçişte pandemi öncesi alışkanlıklara geri dönülüp dönülmediğinin ve yeni bir pandemiye ne kadar hazırlıklı olunduğunun ortaya çıkarılmasıdır. Bu amaçla araştırmada nitel araştırma yaklaşımlarından iç içe geçmiş tek durum deseni kullanılmıştır. Bu doğrultuda uzaktan eğitim öncesi, uzaktan eğitim ve yüz yüze eğitime geri dönüş sürecinde Türkçe derslerinin işlenişine yönelik öğretmen görüşlerini almak için araştırmacılar tarafından yarı yapılandırılmış bir görüşme formu hazırlanmış ve görüşmeler Google Formlar aracılığıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu “maksimum çeşitlilik örneklemesi” yoluyla belirlenen 35 Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanan araştırma verileri içerik analizine tabi tutularak kodlanmış ve ulaşılan bulgular yorumlanmıştır. Çalışma sonuncunda uzaktan eğitim sonrasında öğretmenlerin eski alışkanlıklarına en çok okuma etkinliklerinin uygulanması ve ders materyali olarak yardımcı kaynaklarının kullanılmasında döndüğü belirlenmiştir. Bunları, dinleme metinlerinin işlenmesi sırasında öğretmenin metni sesli okuması ve kâğıt temelli yazma etkinlikleri takip etmiştir. Kâğıt temelli materyallerin uzaktan eğitime adapte edilememesinin en belirgin örneği dil bilgisi öğretiminde görülmüş, yüz yüze eğitim için hazırlanan kâğıt temelli materyalleri öğretmenlerin %15’i uzaktan eğitime geçildiğinde kullanmamıştır. Bazı kâğıt temelli materyaller ise ekrana yansıtılarak kullanılmıştır. Uzaktan eğitimde öğretmenler dijital araçlar üzerinden basılı materyallerin paylaşımını yapmış, yüz yüze eğitime geri dönüşte de yine aynı materyalin basılı formunu kullanmıştır.
In this study, the traditional face-to-face training before the COVID-19 pandemic, the distance learning during the pandemic and the return to face-to-face training process, the Turkish teachers’ training and teaching habits were studied. The educational-learning habits in the research are limited to variables such as Turkish basic language skills, curriculum materials, methods and techniques, feedback. Each variable is comparatively studied through a process of 3 (face-to-face-to-face). With the review, it was possible to see the preference rates of each variable in the phases of face-to-face, distance learning at the beginning of the pandemic and face-to-face training. The purpose of the study is to reveal whether the transition to face-to-face education is back to the pre-pandemic habits and how prepared it is for a new pandemic. For this purpose, the research has been used the only state model that has been incorporated into the quality research approaches. In this direction, a semi-configured interview form was prepared by researchers to obtain teachers' opinions on the processing of Turkish courses in the process of pre-training, distance learning and face-to-face learning and the conversations were conducted through Google Forms. The study group was formed by 35 Turkish teachers identified through "maximum diversity sampling". The research data collected with the semi-configured interview form is subject to content analysis, coded and achieved findings are interpreted. The study ended with the fact that after distance learning, the teachers used the most reading activities to their old habits and returned to the use of assistant resources as a lesson material. These were followed by the teacher's text voice reading and paper-based writing activities during the processing of listening texts. The most obvious example of the fact that paper-based materials cannot be adapted to distance learning was seen in language knowledge teaching, the paper-based materials prepared for face-to-face learning were not used by 15% of teachers when they passed to distance learning. Some paper-based materials were used to reflect on the screen. In distance learning, teachers shared printed materials through digital tools, and in return to face-to-face education, they used the printed form of the same material.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
