Toplumsal cinsiyet kavramı, kadın ve erkeklerin toplumdaki farklı rol ve davranışlarını tanımlamayı amaçlamaktadır. Homojen olmayan toplumlarda, toplumsal cinsiyet deneyimleri etnik farklılıklara, toplumsal sınıf ayrımlarına ve bölgeden bölgeye göre değişiklikler göstermektedir. Ayrıca din faktöründe, kültürel geleneklerde, kaynaklara erişimde, katmanlı işgücü piyasası modellerinde ve eğitimde toplumsal cinsiyetin yansımalarının olduğu farklı deneyimler, tarihsel süreçlerde de farklılıklar göstermiştir. Gelişmekte olan ülkeler arasında yer alan Türkiye’de eğitimde toplumsal cinsiyet eşitsizliği günümüzde de önemini koruyan bir sorun olmaktadır. Biz bu çalışmamızda toplumsal cinsiyet eşitliğine ait değişkenleri kullanarak, 2. Düzey İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırmasına göre Türkiye’nin bölgesel farklılıklarını çok değişkenli istatistiksel metotlarından kümeleme ve çok boyutlu ölçekleme analizleri ile değerlendirdik. Bu analiz sonuçlarına göre en üst kümede TR10 (İstanbul), TR51 (Ankara) ve TRB1 (Malatya, Elâzığ, Bingöl, Tunceli) bulunmuştur. En alt kümedeki bölgeler ise, TRA2 (Ağrı, Kars, Iğdır, Ardahan), TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkâri), TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis), TRC2 (Şanlıurfa, Diyarbakır) ve TRC3 (Mardin, Batman, Şırnak, Siirt) olmaktadır. Kalan diğer bölgeler ise orta kümede yer almıştır.
The concept of social gender aims to define the different roles and behaviors of women and men in society. In non-homogeneous societies, social gender experiences show variations according to ethnic differences, social class differences and region-by-region. The various experiences in the religious factor, cultural traditions, access to resources, layer labour market models and social gender reflections in education have also shown differences in historical processes. Gender inequality in education in Turkey, which is among the developing countries, is a problem that remains a matter of importance today. We use the variables of social gender equality in this study, 2. According to the Level Statistical Regional Units Classification, we assessed the regional differences of Turkey through accumulation and multi-dimensional measurement analyses from very varied statistical methods. According to the results of this analysis, the top group was TR10 (Istanbul), TR51 (Ankara) and TRB1 (Malatya, Elâzığ, Bingöl, Tunceli). The lowest areas are: TRA2 (Agri, Kars, Iğdır, Ardahan), TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkari), TRC1 (Gaziantep, Namıyaman, Kilis), TRC2 (Shanlıurfa, Diyarbakır) and TRC3 (Mardin, Batman, Şırnak, Siirt). The remaining areas are located in the middle.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|