Özet:

Astım, çocukların günlük yaşamları üzerine belirgin etki yapabilen çocukluk çağı hastalıklarından biridir. Yüksek görülme sıklığına sahip astım hastalık grubu doğaldır ki, çocuğun, ailesinin ve toplumsal anlamda yaşam kalitesinin de bozulmasına neden olacaktır. Astım sürecinin hasta ve ailesine sunduğu eşitsizliklerin altında çok fazla neden vardır. Kronik hastalığı bulunan çocukla birlikte yaşamaya her ailenin vereceği tepki ve bu tepkinin şiddeti farklılık gösterir. Aile çocuğun hastalığına karşı yapılandığı zaman hastalığın şiddetinin ortaya koyduğu zorluklar, karmaşık tıbbi ve sosyal rutinler ile daha kolay yüzleşebilir. Diğer taraftan astımlı çocuklarına bakım vermeye başladıkları ilk andan itibaren anneler bir takım sorunlar yaşarlar. Kronik bir hastanın bakım vereni olmak ya da hem bakım vereni hem akrabası hem annesi olmak oldukça zor ve karmaşık bir durumdur ancak astımın kişisel bir trajedi meselesi olmadığı da anlaşılmalıdır. Bu nedenle biyopsikososyal bileşenlere sahip nitelikli bir disiplinlerarası astım yönetim modeli oluşturmaya ihtiyaç vardır. Bilindiği üzere önceden kronik hastalıklar konusunda tek gerçek “hastanın nasıl tedavi edileceği” iken, günümüzde yaşam süresinin uzaması, tekrarlanan hastane ve acil servis ziyaretleri nedeniyle tedavide ilgi psikososyal konulara yönelmiştir. Dolayısıyla astımlı çocuk olma deneyimini biyolojik, psikolojik ve sosyal açılardan betimleyerek astımlı çocuklara bakım veren annelerin psikososyal özellikleri ile karşılaştıkları güçlükleri biyopsikososyal bağlam bütünlüğü ile sosyal hizmet perspektifinden gözden geçirmek bu çalışmanın ana amacıdır.

Anahtar Kelimeler: