Görüntüleme
22
Amaç İyileştirici etkisi nedeniyle yaygın olarak kullanılan keten tohumunun önerilen günlük doz aşıldığında, böbrek dokusu üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem Erkek Wistar Albino cinsi ratlar her grupta 8 adet olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Gruplar: kontrol, OD-1 (1,4 mg/kg/gün), OD-2 (2,8 mg/kg/gün) ve OD-3 (5,6 mg/ kg/gün) şeklinde isimlendirildi. Her bir doz aşımı olan gruba, 7 gün boyunca oral gavaj yolu ile öğütülmüş keten tohumu verildi. Deney sonunda kan ve böbrek örnekleri alındı. Kan örnekleri santrifüjlenerek böbrek fonksiyon analizleri için serumlarına ayrıldı. Böbrek örneklerinin yarısı -20 °C'de biyokimyasal analizler yapılana kadar saklandı ve kalan dokular histopatolojik analiz için %10 tamponlu formalin ile fikse edildi. Bulgular Serum üre ve BUN seviyeleri, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, doz aşımı olan tüm gruplarda önemli ölçüde arttı (tümü için p˂0.05). TAS seviyeleri, OD-3 grubunda kontrole göre anlamlı olarak azaldı (p=0,044). Tüm aşırı doz gruplarında renal TOS düzeylerinde kontrole göre artış vardı ve ayrıca OSI düzeyi, OD-3 grubunda kontrole göre anlamlı düzeyde arttı (p=0,016). OD-1 ve OD-2 gruplarında kontrol grubuna göre histopatolojik değişiklikler gözlenmezken, OD-3 grubunda anlamlı olmayan histopatolojik değişiklikler belirlendi. Sonuç Önerilen günlük dozun üzerinde keten tohumu kullanımının böbrek dokusu için tehdit oluşturabileceği kanısına varıldı. Bu nedenle yararı için kullanılırken, toksik etkilerine maruz kalmamak için aşırı ve uzun süreli kullanımdan uzak durulmalıdır.
Objective We aimed to investigate the effects of flaxseed, which is widely used due to its healing effects, on the kidney tissue when the daily recommended dose is exceeded. Material and Methods We divided the male Wistar Albino rats into four groups of eight, namely the control, OD-1 (1.4 mg/ kg/d), OD-2 (2.8 mg/kg/d), and OD-3 (5.6 mg/kg/d) groups. Ground flaxseed was administered to each overdose group by oral gavage for 7 days. At the end of the experiment, blood and kidney samples were collected. Blood samples were centrifuged and serum was separated for renal function analyses. The half of the kidney samples were stored at -20 °C until biochemical analyses and we fixed the remaining tissues with 10% buffered formalin for histopathological analysis. Results Serum urea and BUN levels were significantly increased in all overdose groups compared to the control group (for all p˂0.05). TAS levels significantly decreased in the OD-3 group compared to the control (p=0.044). There was an increase renal TOS levels in all overdose groups compared to the control and also, OSI level of the OD-3 group significantly increased compared to the control (p=0.016). While histopathological changes were not observed in OD-1 and OD-2 groups compared to the control group, there were non-significant histopathological changes in OD-3 group. Conclusion It was concluded that the use of flaxseed above the recommended daily dose can pose a threat to kidney tissue. So, while being used for its benefit, in order not to be exposed to its toxic effects, overuse and longterm use should be avoided.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
