Abstract:

Bu çalıçma Bozüyük (Bilecik) ve Oklubalı (Eskiçehir) bölgesinde yer alan Neojen yaçlı birimlerin stratigrafik ve yapısal özelliklerini incelemeyi amaçlamaktadır. Güney Marmara’da, Sakarya Kıtası ile Anatolid-Torid Blogunun çarpıçması sonucu çekillenen bu çalıçma alanında Mesozoyik öncesi granodiyoritler ve Mesozoyik yaçlı metamor- fikler ile ofiyolitik birimler ve kireçtaçları temel kaya birimlerini oluçturmaktadır. Bu temeli üzerleyen Neojen yaçlı birimler ise örtü birimleri olarak tanımlanmıçtır. Örtü birimleri üste dogru Alt-Orta Miyosen yaçlı Porsuk Formasyonu ve Akpınar Kireçtaçı, Orta Miyosen yaçlı Inönü volkanitleri, Alt Pliyosen yaçlı Ilıca Formasyonu ve Kuvaterner yaçlı alüvyal çökeller olarak sıralanırlar. Çalıçma alanında Eskiçehir Fay Zonu içinde batıdan doguya dogru Ormangüzle, Bozalan, Kandilli ve Inönü Fayları tespit edilmiçtir. Bu fayların KB-GD ve BKB-DGD dogrultulara sahip oldukları gözlenmiçtir. KB-GD uzanımlı dogrultu atımlı faylar, Neojen yaçlı istif içerisinde ani fasiyes degiçimleri ile KD, GD ve GB yönelimli akıntı yapı- larının geliçimine neden olmuçtur. Bu faylar Alt-Orta Miyosen yaçlı Porsuk ve Akpınar Formasyonlarının oluçum koçulları ve ortamlarını denetlemiçtir. Egim atımlı bileçen de içeren BKB-DGD dogrultulu fayların görece daha genç tektonik rejim ile iliçkili oldugu ve Çukurhisar depreminde (2 Çubat 1956; M=6.4) görüldügü üzere Eskiçehir Fay Zonunun günümüzde deprem üretme potansiyeline sahip oldugu görülmüçtür.

Keywords: