COVID-19, Dünya Sağlık Örgütü tarafından 11 Mart 2020 tarihinde pandemi olarak ilan edilmiştir. Hastalığın yüksek bulaşıcılığı nedeniyle tüm dünyada sağlık hizmetleri sunumunda değişikliklere gidilmiş, sağlık otoriteleri acil nedenler dışında hastane başvurularının azaltılması çağrıları yapmıştır. Viral yayılımı önlemek için uygulanan kısıtlamalar, hastalığın belirsizliğine ilişkin korkular, sağlık profesyonellerinin enfekte hastaların takibi, tedavisi ve bakımına yönlendirilmesi, kişisel koruyucu ekipman eksikliği ve pandeminin getirdiği finansal zorluklar nedeniyle COVID-19 dışı sağlık hizmetlerine erişim oranlarında keskin bir düşüş yaşanmıştır. COVID-19’un neden olduğu bu durumdan en çok etkilenen popülasyon şüphesiz ki çocuklar olmuştur. Sağlık hizmeti sunumundaki değişiklikler nedeniyle ana-çocuk sağlığı hizmetleri sekteye uğramış, bağışıklama oranları büyük ölçüde azalmıştır. Enfekte hastalara müdahale edebilmek için polikliniklerin kapatılması, yataklı servisler ve ameliyathanelerin yoğun bakımlara dönüştürülmesi çocukların akut veya kronik hastalıklarının tanı ve tedavilerinde gecikmelere neden olmuştur. Kronik hastalığı olan çocuklar ilaç veya tıbbi ekipman sıkıntısı yaşamış, rehabilitasyon hizmetlerine ihtiyaç duyan çocuklar destekleyici bakım alamamışlardır. Ayrıca okulların kapatılmasıyla koruyucu ruh sağlığı hizmetleri sürdürüle- memiştir. Sağlık hizmetlerine erişim oranlarındaki azalmalar, başta düşük ve orta gelirli ülkeler olmak üzere tüm dünyada çocukluk çağı mortalite ve morbiditesi üzerinde olumsuz sonuçlar doğurabilir. Türkiye’de çocuk sağlığına yönelik kazanımların sürdürülmesi ve sağlık hizmetlerinin planlanması açısından dünyadaki verilerin incelenmesi önemlidir. Dolayısıyla bu derlemede, küresel salgın sürecinde sağlık hizmetlerine erişimdeki azalmanın çocuk sağlığı üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır
COVID-19 was declared pandemic by the World Health Organization on March 11, 2020. Due to the high infectiousness of the disease, changes have been made in the supply of health services around the world, health authorities have called for the reduction of hospital applications except for emergency reasons. Restrictions to prevent viral spread, concerns about the uncertainty of the disease, the guidance of health professionals to the tracking, treatment and care of infected patients, the lack of personal protective equipment and the financial difficulties caused by the pandemic have led to a sharp decline in access to non-COVID-19 health services. The population most affected by this situation caused by COVID-19 was undoubtedly children. As a result of changes in the health service offer, the health services of the mother and child have become sectored, the immunity rates have decreased considerably. The closure of clinics to be able to interfere with infected patients, the conversion of bed services and surgical rooms into intensive care has caused delays in the diagnosis and treatment of acute or chronic diseases in children. Children with chronic illness have experienced a lack of medication or medical equipment, children in need of rehabilitation services have not received supporting care. Also, with the closure of schools, mental health services are continuing. Reduced rates of access to health services may have negative consequences on childhood mortality and morbidity throughout the world, mainly in low and medium-income countries. In Turkey, it is important to study the data in the world in terms of the maintenance of child health benefits and the planning of health services. Therefore, in this collection, the aim is to study the effects of reduced access to health services in the global epidemic process on the health of children.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|