Views
22
Downloands
2
İnsanlık tarihinin ilk zamanlarında ağaç, taş, kemik gibi alelade nesneleri silah olarak kullananlar, çağlar geçtikçe bunlara yeni biçimler vererek tesirlerini daha da artırmışlardır. Kesici aletler, ok ve yay ile mancınık türü araçların icadı hep bu üstünlük kurma fikriyle alâkalıdır. İnsan karşısındaki rakip aynı silahlarla savaşmaya başlayınca, yeni yollar ve usuller aramaktan da geri durmadı. Bazen toplulukların arasındaki düşmanlık ve nefret öyle bir hale geldi ki, insanlar kendilerinden görmedikleri canlıları külliyen yok etmenin çaresine baktılar. Eski devirlerde bu işi ok ve yay ile yapamayacaklarını, yani karşısındaki on binleri teker teker öldüremeyeceklerini veya bunların sonunu getiremeyeceklerini anladıklarında başka kurnazlıklara yönelindi. Çünkü çoğu zaman kılıç ya da ok yarası tedavi edilip, insanlar kurtulabiliyordu. İşte bu noktada düşmanını toptan imha gayesiyle insan, bir nev’i kimyasal silah diyebileceğimiz zehirleme yoluna gitti.
In the early days of mankind, those who used ordinary objects such as trees, stones, bones as weapons, increased their influence by giving them new forms as the ages passed. The invention of cutting tools, arrows and bows and catapult-type vehicles has always been about this supremacy. When people began to fight against the same weapons, they sought new ways and tactics. Sometimes the hostility and hatred of the communities led people to destroy the living things they did not see from them. When they understood that they could not do this with arrows and bows in the old ages, they turned to other cunnings. Because most of the time the sword or arrow wound was treated, and people could recover. At this point, the human enemy went to the use of chemical weapons for the purpose of wholesale destruction.
Field : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
