Abstract:

Metformin (1,1-dimetilbiguanidhidroklorür), tip 2 diabetes mellitus (T2DM) için birinci basamak tedavi olarak yaygın olarak kullanılmakta olup ABD'de en çok reçete edilen antidiyabetik ilaçtır. Metforminin karaciğer glikoz üretimini inhibe ettiği, hem karaciğer hem de iskelet kasındaki periferik glikoz alımını düzenlediği ve insülin duyarlılığını artırdığı gösterilmiştir. Metforminin karaciğerde adenozinmonofosfat (AMP) ile aktive olan protein kinaz (AMPK) bağımlı ve AMPK bağımsız yolakların aktivasyonu yoluyla hepatik glikoz çıkışını baskılayarak anti-hiperglisemik etki gösterdiği düşünülse de yapılan çalışmalar bağırsaktaki yolaklar aracılığıyla da etki gösterebileceğini ortaya koymaktadır. Metforminin hem terapötik hem de advers etkilerinin nedeni olduğunu öne sürülen mikrobiyota aracılı etkileri ve bu etkilerin mekanizmaları konu ile ilgili mevcut makalelere dayanarak incelenmiştir.

Keywords: