Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
15
İndirme
19
Coğrafi konumu sebebiyle Türkiye ‘göç’ olgusuna yabancı olmayan ve sürekli nüfus hareketliliklerinin yaşandığı bir ülke olmuştur. Ancak 2011 yılında başlayan Suriyeli göçü, Türkiye’ye gelen nüfusun büyüklüğü ve geliş süresinin kısalığı bakımından öncekilerden farklılaşmaktadır. Bu çalışma da Türkiye’nin Suriyeli göçmenler deneyimini yerel dinamikleri çerçevesinde ve din faktörünün göz ardı edilmediği bir yaklaşımla ele almaktadır. Söz konusu süreç için literatürde yaygın olarak kullanılan ‘kriz’ nitelendirmesi eleştirilerek yeni bir ‘kriz’ tanımlaması yapılmaktadır. Göçmenlerin Türkiye’ye gelişiyle ilişkilendirilen bazen medya organlarının tek boyutlu yaklaşımlarının bir yansıması bazen de siyasi kutuplaşmanın bir parçası olarak dile getirilen toplumsal algıların varlığına ilişkin temellendirmeler üzerinde durulmaktadır. Bu bağlamda yapılan araştırmalar ve istatistiki veriler ışığında bu algıların somut karşılığının olup olmadığı ve bunlarla mücadelenin niteliği tartışılmaktadır. Ayrıca toplumdaki ‘din’ olgusuyla sosyo-kültürel yapı arasındaki ilişki, göçmenlerin uyumu süreciyle ilintilendirilmektedir. Bu çerçevede Türkiye’de yaşanan sürecin önemli aktörlerinden Diyanet İşleri Başkanlığı’nın ‘göçmenlerin uyumu’na katkı niteliğindeki çalışmaları irdelenmektedir. Bunun yanında Türkiye’nin Suriyeli göçmenler deneyimini özgün kılan özellikler ele alınmaktadır. ‘Din’ faktörü ile bu özellikler arasındaki ilişki karşılıklı etkileşim ve tamamlayıcılık boyutları vurgulanarak analiz edilmektedir. Türkiye’nin Suriyeli göçmenler deneyiminin Batılı, ötekileştirici, ayrıştırıcı ‘kriz-kaos’ söylemlerinden uzak, ‘din’ faktörünün dikkate alındığı ve daha yerli bir perspektifle ele alınması çalışmanın ilgili literatüre en önemli katkılardan biridir.
Due to its geographical location, Turkey has become a country that is not unfamiliar with the phenomenon of 'migration' and where constant population movements are experienced. However, the Syrian migration, which started in 2011, differs from the previous ones in terms of the size of the population coming to Turkey and the shortness of the arrival time. This study also deals with Turkey's experience of Syrian immigrants within the framework of local dynamics and with an approach that does not ignore the religion factor. A new definition of 'crisis' is made by criticizing the term 'crisis', which is widely used in the literature for the process in question. It focuses on the justifications for the existence of social perceptions, which are sometimes a reflection of the one-dimensional approach of the media organs associated with the arrival of immigrants in Turkey, and sometimes expressed as a part of political polarization. In this context, in the light of research and statistical data, it is discussed whether these perceptions have concrete counterparts and the nature of the struggle against them. In addition, the relationship between the phenomenon of 'religion' in the society and the socio-cultural structure is related to the adaptation process of immigrants. In this context, the work of the Presidency of Religious Affairs, which is one of the important actors of the process in Turkey, that contributes to the "harmony of immigrants" is examined. In addition, the characteristics that make Turkey's experience of Syrian immigrants unique are discussed. The relationship between the 'religion' factor and these features is analyzed by emphasizing the dimensions of mutual interaction and complementarity. One of the most important contributions of the study to the relevant literature is that Turkey's experience of Syrian immigrants is handled from a more domestic perspective, away from Western, marginalizing and divisive 'crisis-chaos' discourses, taking into account the 'religion' factor.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
