Özet:

Hicrî VII. yüzyıl, Müslümanlar açısından çok zorlu ve karmaşık bir dönem olmuştur. Bu dönemde mezhepsel ihtilâflar artmış, ilim gizlenmiş ve Müslümanlar, Moğolların saldırılarına marûz kalmışlardır. Dolayısıyla bu dönemde te’lîf edilen ilmî eserler, ilmin canlanması açısından oldukça önem arz etmektedir. Bu bağlamda Ebu’l-Abbâs ibn Teymiyye, kendi döneminde ilmî canlandıran bir ilim ehli olarak örnek verilebilir.   Yaşadığı dönemde pek çok sıkıntıya maruz kalan Ebu’l-Abbâs İbn Teymiyye, bütün sıkıntılara rağmen her ilim dalında faydalı eserler ortaya koyduğu gibi tefsir alanında pek çok eser kaleme almıştır. Tefsîr ile ilgili eserleri, risâleler halinde yazmış olsa da bu risâleler, pek çok açıdan tefsîr usûlü konusunda kaleme alınan büyük eserlerden daha faydalı bilgiler içermektedir. Ayrıca hem kendi dönemine hem de kendisinden sonraki dönemlere etki eden ve günümüze kadar etkisi süren araştırmacı, hakkı söylemekten kaçınmayan ve tavizsiz bir ilim ehli olan Ebu’l-Abbâs İbn Teymiyye’nin hayatını ve tefsîr ile ilgili görüşlerini bilmek, kanaatimizce çok büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda ilk önce Ebu’l-Abbâs İbn Teymiyye’nin hayatını, hocalarını, öğrencilerini ve eserlerini anlatmayı, sonra da “Mukaddimetun fî’t-Tefsîr” adlı eserini incelemeyi uygun bulduk.

Anahtar Kelimeler: