Views
23
Downloands
10
Devletler, uluslararası alanda değişik birimlerle ilgili dış politikalarını oluştururken ve uygularken, hukuk iki değişik düzeyde devreye girmektedir: Bunlardan birincisi, devletin bağlı olduğu kendi iç hukuk düzenlemeleri iken (iç hukuk); ikincisi, uluslararası ve uluslarüstü hukuktur. Günümüzde devletler dış politikalarını yönlendirirken kendi iç hukukları, uluslararası hukuk, ulusüstü hukuk ve ulusötesi hukuk kurallarını hesaba katarak hareket etmek zorundadırlar. Şurası bir gerçektir ki, devletlerin dış politikalarını oluştururken ve uygularken etkilendikleri ilk hukuk düzeni doğal olarak kendi iç hukuklarıdır ve bu nedenle devletler, dış politikalarını oluştururken ve uygularken kendi ulusal hukuk kurallarıyla bağlıdırlar. Bu bağlamda, Türk dış politikasının oluşturulması ve uygulanması sürecinde de yukarıda genel olarak dikkat çekilen durum ve yapılar geçerlidir. Bu çalışmada, Türk dış politikasının oluşturulması ve uygulanması süreçlerinde karar alıcılar ve uygulayıcıların T. C. 1982 Anayasası çerçevesinde uymaları gereken anayasal sınırlılıkların neler olduğu incelenmiştir. Bununla yanında, çalışmada, Türk dış politikasının oluşturulması ve uygulanması sürecinde, anayasal yetki ve sorumluluklar bakımından özellikle TBMM rolüne dikkat çekilerek, bu çerçevede yasama ve yürütme erkleri arasında zaman zaman yaşanan anayasal tartışmalara ve aykırılıklara da örneklerle yer verilmiştir
Law comes into play at two different levels when states formulate and implement their foreign policy relating to various units in the international arena: The first of these is the domestic rules of law (domestic law) the state is bound to, and the second is international and supranational laws. Today, in guiding their foreign policy, states are obligated to act taking into account their own domestic laws, international laws, transnational laws and transnational rules of law. One thing is clear: in formulating and implementing their foreign policies, the first rule of law, that states are influenced by are their own domestic laws, and for this reason are bound to their own national rules of law is given. Within this context, the situation and framework, briefly mentioned above, in the process of formulating and implementing Turkish foreign policy, are valid. In this study, the constitutional limitations that decision-makers and practitioners need to adhere to in the process of formulating and implementing Turkish foreign policy within the scope of the 1982 Constitution of the Republic of Turkey are examined. In addition, the study draws attention in particular to the role of the Grand National Assembly of Turkey (GNAT), in terms of its constitutional authority and responsibilities, in the process of formulating and applying Turkish foreign policy and within this context, examples of constitutional debates and violations that take place from time to time between the legislative and executive powers, are provided.
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
