Özet:

Kuzey-Doğu Türkçesinin ikinci dönemi olan Çağatay Türkçesi, Doğu Türklerinin 15. yüzyılın başlarından 20. yüzyılın başlarına kadar kullanılmaya devam eden yazı dilidir. İran sahasında da ‘Alí Şír Nevāyí'nin eserlerini anlamak üzere birçok Çağatay Türkçesi sözlüğü düzenlenmiştir. Bunlardan bir tanesi Fetģ-‘Alí Bin Kelb-‘Alí Bin Mürşid Ķulı Bin Fetģ-‘Alí Ķacar-ı Ķazvíní tarafından 1861'de İran'da yazılmış ve Çağatay Türkçesi-Farsça bir sözlük olan Luġat-ı Etrākiyye'dir. Bu çalışmada “Kaçarlar Dönemi ve Bu Dönemde Türk Dili ve Edebiyatının Durumu” ve “Fetģ-‘Alí Ķacar” ile ilgili bilgi verildikten sonra “Fetģ-‘Alí Ķacar'ın Sözlüğü” başlığı altında “Eserin Tanıtımı ve Sözlüğün Düzeni”, “Eser Üzerinde Yapılan Çalışmalar”, “Eserin Yazma Nüshaları”, “Eserin Yazma Nüshalarının Genel Özellikleri ve Soy Ağacı” ve “Eserin Yazma Nüshalarının Yazılış Özellikleri” hakkında bilgiler verilmiştir.

Anahtar Kelimeler: