Görüntüleme
12
İndirme
4
Türkiye’deki gönüllülük çalışmalarının çoğunda, gönüllülüğün gelişmediği veya katılım düzeyinin düşük olduğu iddiası vardır. Ancak hem bunun nedenlerine dair derinlemesine çalışmalar az hem de gönüllülük ya yapı-merkezli ya da özne-merkezli bir yaklaşımla dikotomik olarak ele alınmaktadır. Bu çalışmada, gönüllülüğün ilişkisel veya bütüncül olarak araştırılması gerektiği düşüncesinden hareketle “ilişkisel gönüllülük” kavramı geliştirilmiştir. Bununla birlikte, Avrupa veya Batı ülkelerine kıyasla, Türkiye’de hem kültürel değerlere bağlılık hem de aile bağlarına bağ(ım)lılık yüksek düzeyde olmasına rağmen, literatürde gönüllülük katılımlarında ebeveynlerin veya ailenin nasıl bir rolü olduğu da az çalışılmıştır. Bu bağlamda çalışmada “Türkiye’de gençlerin gönüllülük faaliyetlerine katılımlarında, ebeveynlerin destekleme(me) eğilimleri nedir?” sorusuna odaklanılarak, “gençlerin gönüllülük faaliyetlerine katılımlarıyla ilgili, ebeveynlerin destekleme(me) eğilimlerini ve bu eğilimlerin arkasındaki fenomenleri veya üretici yapı mekanizmaları, eleştirel realizm ve ilişkisel sosyoloji yaklaşımıyla araştırmak” amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile tasarlanan çalışmada, Balıkesir’de amaçlı örneklemeyle belirlenen, 16 yaş üstü çocukları olan 30 beyaz yakalı ebeveynle, mülakatlar yapılarak veriler toplanmıştır. Toplanan veriler, hem fenomenolojik yaklaşım hem de eleştirel realizmdeki abdüksiyon ve retrodüksiyon çıkarım yöntemleri birlikte kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre; ebeveynlerin, çocuklarının gönüllülük faaliyetlerine katılımlarına yönelik eğilimleri, gerçekliğin üç (mikro, mezo, makro) farklı düzeyi ile ilişkili olmaktadır. Ebeveynler, STK, din ve siyaset konuları ile STK, cemaat/vakıf ve siyasi parti ortamlarında çocuklarının gönüllülük katılımlarından korkmakta veya riskli olarak görmektedir. Bu düzeylerin etkileşimlerine veya ilişkilerine bütüncül bakıldığında, korku veya risk durumunun arkasındaki fenomenlere veya üretici yapı mekanizmalara odaklanıldığında, ebeveynlerin korku veya risk olarak gördükleri durumlara atıf için “korkulu veya riskli gönüllülük” kavramı geliştirilmiştir. Atılacak adımlar, bu korku veya risk durumlarının giderilmesine yönelik olmalıdır.
In most of the volunteering studies in Turkey, there is a claim that volunteering is not developed or the level of participation is low. However, there are few in-depth studies on the reasons for this, and volunteering is handled dichotomously with either a structure-centered or subject-centered approach. In this study, the concept of “relational volunteering” was developed based on the idea that volunteering should be investigated as relational or holistic. However, although both adherence to cultural values and adherence to family ties are at a high level in Turkey compared to European or Western countries, little has been studied in the literature about the role of parents or family in volunteering participation. In this context, in the study, “What are the to support or not support tendencies of parents in the participation of young people in volunteering activities in Turkey?” focusing on the question, it is aimed “to investigate the parental to support or not support tendencies of young people regarding their participation in volunteering activities and the phenomena behind these tendencies or productive structure mechanisms, with the approach of critical realism and relational sociology”. In the study, which was designed with the qualitative research method, data were collected by interviewing 30 white-collar parents with children over the age of 16, who were determined by purposive sampling in Balıkesir. The collected data were analyzed by using both the phenomenological approach and the abduction and retroduction inference methods in critical realism together. According to the data obtained; The tendencies of parents towards the participation of their children in volunteering activities are related to three (micro, meso, macro) different levels of reality. Parents are afraid or see their children's voluntary participation in NGO, religion and politics issues, as well as in NGO, community/foundation and political party environments as risky. When looking at the interactions or relationships of these levels holistically, focusing on the phenomena or productive structural mechanisms behind the fear or risk situation, the concept of “fearful or risky volunteering” has been developed to refer to situations that parents see as fear or risk. The steps to be taken should be aimed at eliminating these fear or risk situations.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
