Görüntüleme
4
İndirme
3
Makâlenin ana iddiasına göre, İbn Sînâ’nın zaman anlayışı, Aristotelesçi zaman kavrayışının yeniden yapılandırılmış versiyonudur. İbn Sînâ zamanı, nicelikler arasındaki sürekli–süreksiz ilişkisine karşı, öncelikle hem büyüklük hem de ölçü olarak tartışılabilen miktâr kavramıyla kurar. Miktar sürekli olduğundan, zaman bizzat süreklidir sayı ise arazi biçimde zamana eklenir. Ayrıca, miktar olması bakımından zaman, sayan nefsi zorunlu kılmaz. Bu makâle, İbn Sînâ’nın zaman kavramında gerçekleştirdiği yeniden yapılandırmasını sayı, miktar, süreklilik ve göksel küreler üzerinden incelemektedir.
According to the main claim of the article, Ibn Sina’s time understanding is a re-configured version of Aristotle’s time understanding. The time of Ibn Sinâ creates against the continuous and continuous relationship between quantities, first with the quantity concept that can be discussed both in size and in size. As the amount is constant, the time is constant, and the number is added to the time in the form of land. Also, in terms of the amount of time, the counting soul does not make it compulsory. This article examines the restructuring of Ibn Sina in the concept of time through number, quantity, continuity and heavenly curves.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
