Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
50
İndirme
11
Öz 19. yüzyılın sonunda Trabzon vilayetine bağlı bir kaza olan Ordu, 100 bin civarında nüfusa sahipti. Temel ekonomisi tarıma dayanan kazada 19. yüzyılın sonunda ve 20. yüzyılın başında kıtlıklar meydana geldi. Söz konusu kıtlıklar 1891, 1895, 1902-1905 ve 1910-1911 yıllarında görüldü. Kıtlıklardan etkilenen kaza ahalisi, sıkıntılı dönemler geçirdi. Bu kıtlık yıllarında özellikle, bölgenin önemli bir tarım ürünü olan mısır üretiminde azalma görüldü. Ahalinin ihtiyacının karşılanması amacıyla kazada yetiştirilen mısırın ihracının yasaklanmasına dair idareciler talepte bulundular. Devlet, bir taraftan bölge ahalisinin sorunlarını gidermeye çalışırken diğer taraftan genel ekonomiyi de düşünmek zorundaydı. Bu sebeple mısır ihracının yasaklanması konusundaki talepler, çoğu zaman kabul edilmedi. Fakat ihtiyaç duyanlara zahire dağıtımı yapılmaya ve eldeki mevcut imkânlar doğrultusunda kredi sağlanmaya çalışıldı. Bu çalışmada, söz konusu yıllarda Ordu kazasında meydana gelen kıtlıklar ve kıtlıkların sebep olduğu sosyal ve ekonomik sorunlar ele alınmaktadır.
At the end of the 19th century, an accident related to the province of Trabzon, the Army had about 100 thousand inhabitants. The underlying economy based on agriculture crashes occurred at the end of the 19th century and early the 20th century. The affliction occurred in the years 1891, 1895, 1902-1905 and 1910-1911. The victims of the crash have passed difficult periods. In these years of famine, the production of eggs, which is a major agricultural product in the region, was
At the end of the 19th century, Ordu, a district of Trabzon province, had a population of around 100,000. In this district where the basic economy is based on agriculture, famines occurred at the end of the 19th century and at the beginning of the 20th century. These shortages were observed in 1891, 1895, 1902-1905 and 1910-1911. The people of the region, affected by famines, went through troubled periods. Especially during these years of scarcity, there was a decrease in corn production, an important agricultural product of the region. In order to meet the needs of the inhabitants, the administrators demanded to ban the export of corn grown in the region. The state had to think about the general economy on the one hand while trying to solve the problems of the people of the region. For this reason, requests for the prohibition of export of corn were often rejected. However, it was tried to be distributed to the ones who need it for grains and to provide loans in line with the available means. In this study, the famine and social and economic problems caused by the famine in Ordu in the mentioned years are discussed.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
