Özet:

Amaç: Türkiye’de yaşlıların bakım gereksinimi aile üyelerine yük getirerek bakım verenin ve yaşlının iyilik halini etkileyen önemli bir sorundur. Bu araştırmada kronik hastalığa sahip yaşlılara bakım verenlerde bakım yükünün ve etkileyen etmenlerin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Materyal-Metod: Kesitsel tipteki araştırmaya 342 primer bakım verici dahil edilmiştir. Veriler Tanıtıcı Bilgi Formu, Katz’ın Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi, Bakım Verme Yükü Ölçeği ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ile toplanmıştır. Çözümlemede t testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskall Wallis varyans analizi, posthoc karşılaştırmalarda Tukey’s b testi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Bakım vericilerin Bakım Yükü Ölçeği puan ortalaması 60.70±14.19’dur. 85 ve üzeri yaş grubu, okuryazar değil/okuryazar olan, inme tanısı alan, sağlık güvencesi bulunmayan, bağımlı olan yaşlıya bakım verenlerde, ayrıca evli olan, yaşlıya ikinci derece akraba olan, 37 ay ve daha uzun süre yaşlının bakımını üstlenen bakım vericilerde Bakım Yükü Ölçeği puan ortalaması yüksektir (p<0.05). Bakım yükü ile algılanan sosyal destek düzeyi arasında negatif yönde güçlü ilişki bulunmaktadır (p<0.001). Sonuç: Araştırmada primer bakım vericilerin ileri derecede bakım yükü altında olduğu belirlenmiştir. Bu doğrultuda bakım vericilerin bakım yükü ve güçlükleri belirlenmeli, bakım vericilere danışmanlık hizmetlerini kapsayan profesyonel desteğin verilmesi sağlanmalıdır. Anahtar Kelimeler: Kronik hastalık, Yaşlı, Bakım verici, Bakım yükü, Sosyal destek.

Anahtar Kelimeler: