Görüntüleme
11
İndirme
2
Amaç: Bu çalışmanın amacı; hümik asitin topikal olarak uygulanmasının ratlarda ağız mukozasındaki yara iyileşmesine etkilerinin, histopatolojik ve histomorfometrik olarak araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler Denek olarak 12 haftalık, ortalama ağırlıkları 280-300 gr olan Wistar cinsi 72 adet erkek rat kullanıldı. Ratlar rastgele seçilerek hiç bir ajan uygulanmayan kontrol grubu (K), klorheksidin (%0.12) grubu (CHX), 80 mg/kg hümik asit grubu (HA80) ve 150 mg/kg hümik asit grubu (HA150) olmak üzere 4 ana gruba ayrıldı. Ratlarda palatinal bölgede, punch ile 5 mm çapında mukozal defekt oluşturuldu. Bu gruplar kendi içerisinde 7., 14. ve 21. günlerde sakrifiye edilmek üzere 3 alt gruba ayrıldı. Ratlar sakrifiye edildikten sonra histopatolojik inceleme için doku örnekleri alındı. Histopatolojik değerlendirmede; epitelizasyon, ülserasyon, polimorfo nükleer lökositler (PNL), mononükleer hücreler (MNL), fibroblast ve vaskülarizasyona bakıldı. Ayrıca doku örnekleri histomorfometrik inceleme için fotoğraflanarak bilgisayar ortamına aktarıldı. Bulgular Yapılan istatistiksel analiz sonucunda tüm gruplar arasında 7.,14. ve 21. günlerde epitelizasyon derecesi, PNL ve MNL hücre infiltratı açısından anlamlı bir fark bulunmadı. HA150 grubundaki ülsere alanlar diğer gruplara oranla daha az miktardaydı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). Vaskülarizasyon değerlerine bakıldığında 7. günde K grubu ve HA150 grubu daha iyi sonuçlar gösterdi (p<0,05). 14. ve 21. günlerde ise gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). Yara yüzey alan ölçümleri, HA150 grubunda diğer gruplara kıyasla daha düşük miktardaydı ve bu sonuç, HA150 grubundaki iyileşmenin daha iyi olduğunu gösterdi (p<0,05). Sonuç Bu çalışmanın sonucunda hümik asitin, ağız boşluğundaki yara iyileşmesini arttırdığı görüldü. Ayrıca klorheksidinin yara iyileşmesini olumsuz yönde etkilemediği tespit edildi.
Purpose: The purpose of this study is to study the effects of the topical application of humic acid on the healing of wounds in the mouth mucous, histopatological and histomorfometric. The tool and methods Tested 12 weeks, with an average weight of 280-300 grams, 72 male wheels of the Wistar genre were used. The rats were randomly selected and divided into 4 main groups, including no agent-applicated control group (K), chlorhexidine (%0.12) group (CHX), 80 mg/kg humic acid group (HA80) and 150 mg/kg humic acid group (HA150). In the palatinal area of rats, a mucous defect in the diameter of 5 mm was formed with punch. These groups were divided into three subgroups to be sacrificed on the 7th, 14th and 21st days. After the rats were sacrificed, tissue samples were taken for histopathological examination. In the histopathological assessment; epithelization, ulceration, polymorphic nuclear leukocytes (PNL), mononuclear cells (MNL), fibroblast and vascularization were considered. Also, tissue samples were transferred to the computer environment by photographing for histomorfometric examination. The statistical analysis found no significant difference between all groups in the 7, 14 and 21 days in terms of epithelial, PNL and MNL cell infiltration. The numbers in the HA150 group were less than the other groups, and this difference was statistically significant (p<0,05). With regard to the vascularization values, the 7th day K group and HA150 group showed better results (p<0,05). In the 14th and 21st days, there was no significant difference between the groups (p>0,05). The surface area measurements were lower than the other groups in the HA150 group, and this result showed that healing in the HA150 group was better (p<0,05). The result of this study found that humic acid increased the healing of wounds in the mouth empty. It has also been found that chlorhexide does not negatively affect the healing of the wound.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
