Özet:

Bu çalışmada amaçlanan şey, Nietzsche’nin insanın üst insan olma sürecinde geçirdiği aşamaları ve özgürlük anlayışını incelemektir. Ayrıca Nietzsche’nin Batı metafiziğinin ahlak anlayışına ilişkin öngörüleri ve Batı metafiziğine yönelik eleştirileri incelenmektedir. Nietzsche insanları zayıflar ve güçlüler diye ayırır. Mevcut ahlak sistemini zayıfların oluşturduğu köle ahlakı olduğunu, bunun karşısında güçlü insanların güç istenciyle oluşturduğu üst insan ahlakı olarak efendi ahlakını görür. Nietzsche geleneksel değerleri sorgulamadan kabul eden bireyi sürü insanı, sürü psikolojisinden kurtularak sorgulamaya başlayan bireyi özgür insan, kendini gerçekleştirerek, kendi değerlerini yeniden inşa eden bireyi üst insan olarak adlandırmaktadır. Nietzsche’ye göre kendini gerçekleştirmek kolay değildir ve bireyin güç istenci ile ilgilidir. Nietzsche’ye göre 19. yy. Avrupası’nın iki putu Hristiyanlık ve modernizmdir. Hristiyanlık mutlak hakikati Tanrı inancıyla, modernizm ise akıl ve bilimle sentezlemiştir. Nietzsche’ye göre birbirine karşıt gibi duran bu iki anlayışın ortak özelliği sürü ahlakında birleşmektedir. Nietzsche’ye göre Batı metafiziğinin geleneksel değerlerinin insan yaşamında yarattığı tahribat bir çöküşü dekadans beraberinde getirmiştir. Batı kültür tünelinin ucunda ışık görmeyen Nietzsche’nin, bu karanlık tünelin ucundaki ışığı görmek için, Batı metafiziği ve onun geleneğiyle olan hesaplaşması bu çalışmada ele alınmıştır

Anahtar Kelimeler: