Özet:

Amerikan film endüstrisinde, Keynesyen refah devleti döneminde destekleyici hükümet politikalarının da varlığıyla yapım, dağıtım ve gösterim alanında bütünleşmiş şirketler pazara hakim olmuşlar, yapım sürecini kitle üretim ilkelerine göre örgütlemişlerdir. İkinci Dünya Savaşı’nın sonuna kadar başarıyla sürdürülen bu sistem teknolojik bir yenilik olan televizyonun rekabeti karşısında krize girmiş, değişen izleyici tercihleri ve hükümetin tekel karşıtı yeni politikaları bu krizi şiddetlendirmiştir. Kriz karşısında sabit giderlerini azaltmak zorunda kalan stüdyolar uzun süreli kontratlarla çok sayıda personeli çalıştırmaya son vermiş ve yapmak istedikleri projeye uygun personeli bir araya getiren bağımsız yapımcılara yönelmiştir. Böylelikle Amerikan film endüstrisi üretimin bütün aşamalarının tek merkezde gerçekleştirildiği kitle üretim sisteminden koparak, üretimin çeşitli aşamalarının dışsallaştırıldığı ve taşeron şirketlere aktarıldığı esnek üretim biçimine geçmiştir. 1970’lerden itibaren iyice pekişen bu yapı günümüz Amerikan film endüstrisinde yapım sürecinin karakteristiğini oluşturmaktadır

Anahtar Kelimeler: