Özet:

Sağlık sektörü doğrudan insan sağlığı ile ilişkili olduğundan, diğer sektörlerden farklı bir yapıya sahiptir. Ekonomik bir sektör olmaktan öte stratejik bir öneme haizdir. Dünyada ve Türkiye’de sektör harcamalarının önemli bir kısmı devlet tarafından finanse edilmektedir. Bu nedenle her dönemde kamu müdahaleleri ve reformlar gündeme gelmiştir. Türkiye 2003 yılından bu yana Sağlıkta Dönüşüm Programı çerçevesinde bir dizi reform gerçekleştirmiştir. Sağlık hizmetlerinin sunumu ve finansmanında değişimler meydana gelmiş, devletin sağlık hizmetlerine yaklaşımında dönüşüm sürecine girilmiştir. Bu dönüşüm sürecinde Dünya Bankası ve IMF gibi uluslar arası aktörler de rol oynamaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de sağlık alanında yapılan reformların tarihsel gelişimi incelenmiştir. Cumhuriyet döneminin son reform çalışması olarak Sağlıkta Dönüşüm Programı’nın bu tarihsel süreç içindeki yeri analiz edilmiştir. Temel amaç, sadece sağlık politikalarındaki değişiklikleri görmek değil, aynı zamanda son reform hareketi olarak SDP ile getirilen yeniliklerin Dünya Bankası’nın Türkiye Raporlarıyla ve 1980 sonrası izlenen neo-liberal politikalarla ilişkisini ortaya koymaktır. Dünya ölçeğinde sağlık politikalarındaki değişime bakıldığında, sürekli artma eğiliminde olan sağlık harcamaları karşısında hükümetlerin sağlık reformlarına ihtiyaç duyduğu görülmektedir. Bu reformlar küresel nitelik taşımaktadır ve Türkiye’de Sağlıkta Dönüşüm Programı ile yaşanan reform çalışmaları bu çerçevede değerlendirilmektedir

Anahtar Kelimeler: