Görüntüleme
7
Amaç: Yenidoğan sepsisine neden olan etkenler ve antibiyotik dirençleri ünitelere göre farklılık gösterebilmektedir. Bu çalışmada kültür kanıtlı geç neonatal sepsis tanısı almış bebekleri, sıklık, etiyolojik etmenler, etken mikroorganizmalar ve antibiyotik direnci yönünden incelemeyi amaçladık. Materyal-metod: Çalışma 2018-2023 tarihleri arasında Şanlıurfa Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde tedavi ve takip edilen hastaların verileri, enfeksiyon komite kayıtları, hasta dosyaları ve hastane veri sisteminden elde edildi. Bu amaçla belirtilen tarihler arasında yatan 1641 olgudan, kültürle kanıtlanmış geç neonatal sepsis tanısı almış olan 218 olgu çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Çalışma döneminde sepsis şüphesiyle bakılan 1641 kan kültürünün 218’inde geç neonatal tespit edilen olgu çalışmaya alındı. Olguların %76,1’i invaziv mekanik ventilatör desteği almaktaydı. Olguların %23,9’u piccline, %55,5’inde göbek kateteri ve %68,8’inde total parenteral nütrisyon öyküsü vardı. Çalışmaya 3. günden sonra alınan kan kültürlerinde üreme tespit edilen etkenlerin %67’sinin gram negatif etkenler idi. Gram negatif etkenler içerisinde %43,1’inin Klebsiella pneumoniae olduğu tespit edildi. Olgularda kız cinsiyet, santral venöz kateter ve invaziv mekanik ventilatör desteği alanlarda mortalite oranları anlamlı olarak daha yüksekti. Sepsise sebep olan etkenler incelendiğinde gram negatif etkenlerde mortalite oranları anlamlı olarak daha yüksekti (p <0,05). Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli için sırasıyla Ampisilin direnci %96,6 ve %40, Gentamisin direnci %83,1 ve %55, Seftazidim direnci %72,9 ve %75, Amikasin direnci %25,4 ve %10 bulunurken, İmipenem/Meropenem direnci %16,9 ve %10, Kolistin direnci %6,8 ve %0, Levofloksasin %5,1 ve %15,8 bulundu. Sonuçlar: Yenidoğan yoğun bakım kliniklerinde tespit edilen mikroorganizmalar ve bu mikroorganizmaların antibiyotik dirençlerinin farklılık gösterebileceğini göstermiştir. Erkenden farkına varılan geç neonatal sepsis olgularının uygun ampirik tedavi ile sepsise bağlı ölüm oranlarının azaltılabileceği bilinmektedir. Bu nedenle yenidoğan yoğun bakım üniteleri arasında sepsis etkenleri ve antibiyotik dirençleri farklılık gösterebileceğinden her ünitenin kendi tedavi stratejisini oluşturması önerilmektedir.
Background: The causative agents and antibiotic resistances causing neonatal sepsis can vary according to the units. In this study, we aimed to analyze infants diagnosed with culture-confirmed late-onset neonatal sepsis in terms of frequency, etiolo-gic factors, causative microorganisms and antibiotic resistance. Materials and Methods: The data of the patients monitored in the Neonatal Intensive Care Unit of Şanlıurfa Training and Research Hospital between 2018 and 2023 were obtained from infection control committee records, patient files, and the hospital data system. Among 1641 hospitalized cases during the specified period, 218 cases diagnosed with culture-confirmed late-onset neonatal sepsis were included in the study. Results: 218 cases that were detected late-onset neonatal sepsis out of 1641 blood cultures examined for sepsis suspicion were included during the study period. 76.1 % of the cases were receiving invasive mechanical ventilator support. 23.9 % had picc lines, 55.5% had umbilical catheters, and 68.8 % had total parenteral nutrition. Among the isolates obtained from blood cultures taken after the third day of the study, 67 % were gram-negative agents. Among the gram negative agents, 43.1% were Klebsiella pneumoniae. Mortality rates were significantly higher in female cases and those receiving central venous catheters and invasive mechanical ventilator support. When the causative agents of sepsis were analyzed, mortality rates were significantly higher in cases with gram-negative agents (p < 0.05). For Klebsiella pneumoniae and Escherichia coli, the resistance rates were found to be, respectively: 96.6% and 40% for Ampicillin, 83.1% and 55% for Gentamicin, 72.9% and 75% for Ceftazidime, 25.4% and 10% for Amikacin, 16.9% and 10% for Imipenem/Meropenem, 6.8% and 0% for Colistin, and 5.1% and 15.8% for Levofloxacin. Conclusions: The microorganisms detected in neonatal intensive care units and antibiotic resistance of these microorganisms may be variable. It is known that sepsis-related mortality rates can be reduced with appropriate empirical treatment, in early recognized late-onset neonatal sepsis cases. Therefore, each unit is recommended to formulate its treatment strategy as the sepsis agents and antibiotic resistances may differ among neonatal units.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
