Amaç: Bu araştırma dahiliye yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yakınlarının bakım verme yükünü, psikososyal uyumlarını ve bunlar arasındaki ilişkiyi ve etkileyen faktörleri değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel ve ilişkisel nitelikte, tanımlayıcı türde tasarlanan bu araştırma tek grupta anket çalışması olarak yürütülmüştür. Çalışmaya, dahiliye yoğun bakımında tedavi olan 100 hasta yakınından/ bakım vereni dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında, Tanıtıcı Bilgi Formu, Bakım Verme Yükü Ölçeği (BVYÖ) ve Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz bildirim Ölçeği (PAIS-SR) kullanılmıştır. Veriler, tanımlayıcı istatistikler, t testi ve varyans analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Bakım verenlerin %72’si kadın ve yaş ortalaması 42.74 ± 9.83’dür. %72’si evli olan bakım verenlerin %51’i eşi ve çocuklarıyla birlikte yaşamaktadır ve %50’si bakmakla yükümlü olduğu başka birey(ler)in de olduğunu ifade etmiştir. Bakım verenlerin %27’si yaşadığı stresle baş edemediğini, %12’si öfkesini kontrol edemediğini belirtmiştir. Hasta yakınlarının hastalığa psikososyal uyum puan ortalaması 55.07±18.10 ve bakım verme yükü puan ortalaması 32.85±12.34 olarak bulunmuş ve her iki ölçek puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde doğru orantılı bir ilişki olduğu saptanmıştır (p<.01). Hasta yakınlarının bazı sosyo-demografik değişkenleri bakım verme yüklerini ve hastalığa psikososyal uyumlarını etkilemektedir. Sonuç: Dahiliye yoğun bakımda yatan hasta yakınlarının bakım verme yükü ile psikososyal uyumları orta düzeyde olup, bakım vermeye yönelik algıladıkları sıkıntı arttıkça, hastalığa psikososyal uyumları kötüleşmektedir. Hasta yakınlarının bakım verme yükü algıları ile psikososyal uyumları bazı sosyodemografik özelliklerinden etkilenmektedir. Anahtar Kelimeler: Bakım veren, hasta yakını, psikososyal uyum, bakım yükü, dahiliye yoğun bakım.
Purpose: This study was conducted with the aim of assessing the care burden, psychosocial harmony and the relationship between them and the influential factors for the relatives of patients in the integrated intensive care unit. Tools and Methods: This research, designed in a cutting and relative nature, identifiable type, is carried out as an survey study in a single group. The study included approximately 100 patients/care providers who were treated in intensive care. In the collection of data, the indicative information form, the care burden measurement (BVY) and the psychosocial adjustment measurement (PAIS-SR) were used. The data is evaluated by identifying statistics, t test and variance analysis. Results: 72% of caregivers are women and the average age is 42.74 ± 9.83. 72% of those who are married, 51% live with their spouses and children, and 50% said they were other persons to whom they were obliged to care. 27% of care providers said they couldn’t deal with the stress they experienced, and 12% said they couldn’t control their anger. The patient's relatives were diagnosed with a psychosocial adaptation score of 55.07 ± 18.10 and a care load score of 32.85 ± 12.34 and a statistically meaningful ratio of correct proportion between the two scale score average was found (p<.01). Some socio-demographic variables of the patient's relatives affect the care burden and psychosocial adaptation to the disease. The result is that with the care burden of the patient’s relatives in internal intensive care, the psychosocial harmony is medium and the difficulty they perceive to provide care increases, the psychosocial harmony to the disease is deteriorating. The perceptions of the care burden of the patient's relatives and psychosocial harmony are affected by some sociodemographic characteristics. Keywords: care provider, patient close, psychosocial harmony, care burden, intended intensive care.
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|