Görüntüleme
16
İndirme
3
Osmanlı saray vakanüvistlerinin eserleri, Sultan I. Mehmed´in (1413-1421) saltanatı döneminde Bizans imparatoru II. Manuil Palaiologos (1391-1425) ile kurduğu diplomatik ilişkilerin mahiyeti üzerine detaylı bilgiler vermekten uzaktır. Oysaki imparator, Ankara Savaşı (28 Temmuz 1402) öncesindeki gibi hem Anadolu´ya hem de Rumeli´ye hâkim olmanın mücadelesi veren Osmanlı sultanının karşısında bunu engellemek adına güç birliği yapan Anadolu Türk beylikleri ve Balkanlı Hristiyan devletlerinin eşgüdümlü faaliyetlerinde bir çok kez kilit rol oynadı. İmparatorun müttefikleri Karamanoğlu II. Mehmed Bey (?-1423) ve Candaroğlu İsfendiyar Bey (1392-1440) gibi Anadolu´daki Türk beyleri, Sırp despotu Stefan Lazareviç ve Vlah voyvodası Mircea idi. Dukas, Sphrantzes, Halkokondyles, Kritovulos gibi Bizanslı tarihçilerin kronikleri, Anonim Grekçe Kısa Kronikler, II. Manuil´in mektupları, Filozof Konstantin´in Stefan Lazareviç biyografisi, Burgundiyalı elçi Ghillebert de Lannoy´un kayıtları, Venedik ile Ragusa senato kararlarının bilgileri ile birleştirildiğinde bu ittifakın varlığı kendini hissettirmektedir. Söz konusu veriler, Fetret döneminde (1402-1413) bu ittifakın tek seferlik olmadığını, aksine Sultan I. Mehmed´in tahta çıkışı sonrasında ve hatta Sultan II. Murad´ın (1421-1451) tahta çıkış sürecinde devreye girdiğini göstermektedir. Osmanlı kronikleri, bu güç odakları arasındaki bu bağ hakkında sessiz kaldıkları gibi aynı zamanda sultanların bunlara karşı yürüttükleri askeri operasyonları birbirinden bağımsız olaylarmış gibi sunmaktadır. Bu bakımdan yukarıda sözünü ettiğimiz kaynak grubu, Osmanlı kroniklerinin bıraktığı boşlukları doldurması bakımından büyük öneme sahiptir. Bu makalenin amacı, Bizanslı, Türk ve Balkanlı müttefiklerin Osmanlı tarihinin 1413-1423 yılları arasında oynadıkları önemli rolü bu kaynakların verileri ışığında yeniden ele almaktır.
The works of the Ottoman palace vacuists, during Sultan I Mehmed's (1413-1421) rule of the Byzantine Emperor II. Manuil Palaiologos (1391-1425) is far from providing detailed information on the nature of his diplomatic relations. The Emperor Oysaki, as before the Ankara War (28 July 1402), played a key role many times in the co-operative activities of the Turkish and Balkan Christian states, which united forces in order to prevent it against the Ottoman Sultan, who fought to rule both Anadolu and Rumeli. The Emperor's Allies Karamanoğlu II. The Turkish men in Anadolu, such as Mehmed Bey (?-1423) and Candaroğlu Isfendiyar Bey (1392-1440), were the Serbian Depot Stefan Lazareviç and Vlah Voyvodası Mircea. Chronicles of Byzantine historians such as Dukas, Sphrantzes, Halkokondyles, Kritovulos, Anonymous Greek Short Chronicles, II. Manuil’s letters, the biography of the philosopher Constantine Stefan Lazarevich, the records of the Burgundy Ambassador Ghillebert de Lannoy, and the information of the Venice and Ragusa Senate decisions combine the existence of this alliance. The data in question, during the Fetret period (1402-1413) this alliance was not a single time, rather after Sultan I. Mehmed's exit of the throne and even Sultan II. It shows that Murad (1421-1451) entered into the process of trees. The Ottoman chronicles, as they remain silent about this link between these power centers, also present the military operations the sultan conducted against them as independent events. From this point of view, the source group we mentioned above is of great importance in terms of filling the vacuum left by the Ottoman chronicles. The purpose of this article is to re-examine the important role the Byzantine, Turkish and Balkan allies played in the Ottoman history between 1413-1423 years in the light of the data of these sources.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
