Özet:

Bu çalışmada, ergenlerin sahip oldukları mükemmeliyetçilik, yalnızlık ve öz-şefkat düzeylerinin; kendilerini, başkalarını ve durumları affetme eğilimlerini ne ölçüde yordandığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, değişkenler arasındaki ilişkinin belirlenmesi için ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Pandemi koşullarından dolayı çalışma grubu, uygun örnekleme yöntemi ile oluşturulmuştur. Araştırmacılar tarafından hazırlanan online form, çeşitli sosyal medya platformlarında paylaşılarak, ergenlik döneminde bulunan 534 katılımcıya ulaşılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 15.62’dir. Araştırmada veriler; araştırmacılar tarafından oluşturulan demografik bilgi formu, Bugay ve Demir’in (2010) Türk kültürüne uyarladığı Heartland Affetme Ölçeği, Uz-Baş ve Siyez’in (2010) Türk kültürüne uyarladığı Çocuk ve Ergenler için Mükemmeliyetçilik Ölçeği, Yıldız ve Duy’un (2014) Türk kültürüne uyarladığı UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu, Yıldırım ve Sarı’nın (2018) Türk kültürüne uyarladığı Öz-Şefkat Ölçeği Kısa Formu ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde, değişkenler arasındaki ilişkinin saptanması için pearson korelasyon katsayısı ile çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Tüm bu istatistiksel analizlerde SPSS 22.0 programı kullanılmış olup, anlamlılık düzeyi olarak .05 alınmıştır. Araştırma sonucunda: Öz-şefkatin, ergenlerin kendilerini, başkalarını ve durumları affetme eğilimlerinin hepsini olumlu yönde yordadığı; yalnızlığın, ergenlerin kendilerini affetme eğilimlerini olumsuz, başkalarını affetme eğilimlerini ise olumlu yönde yordadığı; mükemmeliyetçiliğin, ergenlerin affetme eğilimlerinin anlamlı bir yordayıcısı olmadığı tespit edilmiştir. Çalışma bulguları ilgili alanyazın ışığında tartışılmıştır.