Abstract:

Bu araştırmanın amacı, bireyin internet bağımlılık düzeylerinin aile ilişkileri üzerindeki etkisini incelemektir.  Bu kapsamda İstanbul Medipol Üniversitesinde öğrenim gören 312 öğrenci üzerinde çalışılmıştır. Bu çalışmada Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama amacı ile Young (1998) tarafından geliştirilen ve Bayraktar (2001) tarafından Türkçeye uyarlanan 20 maddelik ve tek boyuttan oluşan İnternet Bağımlılığı Ölçeği (İBÖ) ile 1983 yılında Brown Üniversitesi ve Butler Hastanesi tarafından geliştirilen Bulut (1990) tarafından Türkçeye uyarlanan 60 madde ve 7 alt boyuttan oluşan Aile İlişkileri Değerlendirme Ölçeği (AİDÖ) kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular incelendiğinde, öğrencilerin internet bağımlılıklarının semptom göstermeyen düzeyde olduğu tespit edilmiştir. AİDÖ ile İBÖ arasında pozitif yönde ve anlamlı düzeyde korelasyon tespit edilmiştir. AİDÖ’nün alt boyutlarından Problem çözme, Roller, Duygusal tepki, Gereken ilgi, Davranış kontrolü, İletişim ve Genel İşlevler ile İBÖ arasında pozitif yönde korelasyon tespit edilmiştir. Belirlenen korelasyonun niteliğini daha iyi açıklamak ve internet bağımlılığının aile ilişkileri üzerindeki yordama düzeyini tespit etmek için regresyon analizi yapılmıştır. İnternet bağımlılığı değişkenin aile ilişkileri üzerindeki yordama gücünün zayıf olduğu gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan bireylerin internet bağımlılık düzeylerinin düşük olduğu ve internet kullanım düzeylerinin aile ilişkilerini etkilemediği görülmüştür.

Keywords: