Görüntüleme
27
İndirme
2
Siyaset bilimi literatüründe parti sistemleriyle ilgili yapılmış çeşitli tasniflere rastlanmaktadır. Bu tasnifler içinde yer alan parti sistemi türlerinden biri de hâkim-parti sistemidir. Bu sistem, meşru zeminde rekabete dayalı olarak yapılan seçimlerde bir partinin rakiplerini müteaddit defalar geride bırakarak iktidarını aralıksız en az 4-5 seçim dönemi veya en az yirmi yıl sürdürdüğü bir sistemi ifade etmektedir. Bu bağlamda Türkiye’de AKP (Adalet ve Kalkınma Partisi) dönemi hâkim-parti sistemi ile örtüşmektedir. Diğer taraftan hâkim-parti sistemi her ne kadar siyaset bilimcilerin tasniflerinde tek-parti sistemleri arasında gösterilse de ortaya çıkışı iki veya daha fazla partinin rekabet şansı yakaladığı demokratik rejim içinde gerçekleşmektedir. Demokratik rejimlerde ise iktidarın nihai belirleyicisi halk yani seçmenlerdir. Dolayısıyla seçmenlerin ısrarla bir siyasi partiyi tercih ediyor olması doğal olarak o partinin seçmenin teveccühünü kazanmayı başardığı anlamına gelmektedir. Literatürde de seçmenlerin siyasi partilere teveccühünü etkileyen çok sayıda faktörün bulunduğu, bunlar arasında ekonomik faktörlerin seçmen tercihlerinin şekillenişinde belirleyici rol oynadığı dile getirilmektedir. Bu ise AKP’nin, seçmenin teveccühü kazanmayı sağlayacak yüksek bir ekonomik performans sergilediği yönünde varsayımda bulunmayı mümkün kılmaktadır. Çalışmanın bu bağlamda amacı söz konusu bu varsayımı sınamak ve ekonomik alandaki icraatların hâkim parti sisteminin oluşumunda belirleyici olup olmadığını anlamaya çalışmaktır. Bu veçhile çalışmada, AKP’nin ekonomik vaat ve icraatlarındaki başarı durumu temel ekonomik göstergeler ışığında ele alınmış, elde edilen veriler somut bulgular olarak kabul edilip bunların seçmen tercihleriyle ilişkisi analiz edilmiştir.
Political sciences in literature find a variety of subjects related to the party systems. One of the types of party systems that are included in these tasniffs is the judgment-party system. This system represents a system in which a party has held power without interruption at least 4-5 election periods or at least twenty years by leaving its competitors behind. In this context, the period of the AKP (Justice and Development Party) in Turkey coincides with the ruling party system. On the other hand, the rule-party system, although the political scientists are shown between one-party systems, the appearance occurs within a democratic regime where two or more parties have a competitive chance. In democratic regimes, the ultimate determiner of power is the people, the voters. Therefore, the fact that the voters persistently prefer a political party naturally means that the party has managed to win the voter's thief. In literature it is also stated that there are numerous factors that influence voters’ political parties, among which economic factors play a decisive role in the formation of voters’ preferences. This makes it possible to assume that the AKP has a high economic performance that will allow the voter to win. The aim of the study in this context is to test this assumption and to try to understand whether the implementations in the economic field are determining in the formation of the ruling party system. In this special study, the success status in the economic promises and implementations of the AKP was addressed in the light of the basic economic indicators, the obtained data was considered concrete findings and their relationship with the voter’s preferences was analyzed.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
