Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 111
 İndirme 24
 Sesli Dinleme 1
Bir Erdem Olarak Özsevgi: Aristoteles Merkezli Bir Okuma
2019
Dergi:  
Beytulhikme An International Journal of Philosophy
Yazar:  
Özet:

Ahlak felsefesinin en önemli tartışma konularından biri, ahlakta duyguların yeridir. Bu makalede ise sevgi nesnesinin, sevenin kendisi olması yani özsevgi problemi erdem olması bakımından tartışılacaktır. Özsevgi, çoğu defa bencillikle aynı anlamda kullanılmakta, bu yüzden ahlaktaki yeri problemli hale gelmektedir. Özsevgiyle ilgili tartışmalarsa tarihsel olarak Aristoteles’e kadar gitmektedir. Aristoteles, iki tür özsevgi arasında ayrım yapar: İlki ahlaki bir kaygı gütmeyen insanların sahip olduğu ve bu çalışmada bencillik denilen özsevgidir. İkincisi ise erdemli bir hayat sürmeyi amaç edinen insanların sahip olduğu, gerçek anlamda özsevgidir. İki tür özsevgi arasında yapılan bu ayrım özsevgi ve bencilik arasındaki farkı ortaya koyduğu gibi özgeci eylemleri özsevginin kapsamına da dahil etmektedir. Bu makalede özsevginin bir erdem olduğu iddia edilmektedir. Bu iddia çerçevesinde Aristoteles’in “orta” kavramının özsevgiye uygulanmasının yani özsevginin bencillik ve özgeciliğin “orta”sı olarak konumlandırılmasının mümkün olup olmadığı da tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Bir Erdem Olarak Özsevgi: Aristoteles Merkezli Bir Okuma
2019
Yazar:  
Özet:

One of the most important discussions in the moral philosophy is the place of emotions in the morality. In this article, the subject of love will be discussed in terms of being the loved one himself, that is, the problem of self-love is the virtue. Self-love is often used in the same sense as selfishness, so the place in morality becomes problematic. When discussions about self-love go historically to Aristotle. Aristotle distinguishes between two kinds of self-love: the first is the self-love that people who do not have a moral concern, and in this study it is called self-love. The second is the true self-love that people who aim to live a decent life have. This distinction between the two kinds of self-love, as it shows the difference between self-love and self-love, includes the scope of self-love as well as the scope of self-love. In this article it is claimed that self-love is a virtue. In the framework of this claim, it will also be discussed whether it is possible to apply Aristotle’s “medium” concept to self-love, i.e. to position self-love as the “medium” of selfishness and selfishness.

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler








Beytulhikme An International Journal of Philosophy

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 543
Atıf : 854
Beytulhikme An International Journal of Philosophy