Özet:

Bu çalışmada Erbaa-Niksar-Tokat arasında bir telgraf hattı çekilmesi konusu ele alınmıştır. Çalışmanın amacı bu telgraf hattı örneğinden yola çıkılarak Osmanlı Devleti’nin ana hatları dışında kalan ikinci ve üçüncü derece yerlerin telgrafa olan isteğini, hattın gelmesi sürecinde yaşanan sıkıntıları ve zorlu prosedürü ortaya koymaktadır. 1880’de Tokat liva statüsüne erişince kendisine yeni bağlanan ve hiç telgrafı bulunmayan Amasya livasının Erbaa kazası ve Ünye üzerinden Canik’e telgraf bağı olan Niksar kazalarının yeni liva merkezine bir hatla bağlanması zorunlu olmuş; 1880’den 1896’ya kadar süren uzun yazışmalar ve bürokratik girişimler sonunda Erbaa bir hatta kavuşmuştur. Çalışmanın başlıca kaynağı konuyla ilgili arşiv belgeleridir. Çalışmada yer yer Trabzon ve Sivas Vilayeti Salnamelerine de başvurulmuştur.

Anahtar Kelimeler: