Citation Number
2
Views
26
Downloands
2
Modern insanın rasyonalist-pozitivist dünya anlayışının siyasi argümanlar ile birleşmesinden sonra devletler bazında kabul gören determinist yaklaşım, uzun bir süre egemen düşünce olarak kabul görmüştür. Bu anlayışa göre, bireyler gibi toplumlar da fizik kurallarına uygun olarak genel evrensel kurallar çerçevesinde değerlendirilebilir ve bunlar ideal olana evrileceklerdir. Ancak bireyler gibi toplumların da evrileceği ve bu süreçte sekülerleşme, rasyonelleşme ve bireyselleşme gibi temel değerler ile donanacağına yönelik inanç son zamanlarda önemli oranda eleştirilere muhatap kalmaktadır. Toplumların, bireylerin makro teorileri terk etmesi birçok kimliği kendi bünyesine katması, görünüşte çelişik olan argümanları kendi özelinde bir araya getirmesi temelinde gelişen kimlik politikaları ile artık ‘genelleme’ nin oldukça zorlaştığına dikkat çekilmektedir. Ancak sosyal bilimlerde toplumsal ilişkilerin bu şekilde çözülüşüne dair hemfikir olma durumu var iken içinde bulunduğumuz dönemi tanımlama noktasında çeşitli farklılaşmalar yaşanmaktadır. Örneğin A. Giddens, J. Habermas ve F. Jameson gibi sosyal bilimlerde öne çıkan isimler modern dönemin bitmediğini fakat bunu günümüzde daha radikal bir şekilde deneyimlediğimizi öne sürmektedirler. Ancak buna karşın J. F. Lyotard, J. Baudrillard S. Hall, U. Beck, Z. Bauman ve D. Bell gibi kişiler ise günümüz gerek sosyal ilişkilerinin gerekse de siyasal eğilimlerinin kazanmış olduğu boyutun eski dönemin ötesinde olduğunu öne sürererek yeni tanımlayıcı isimler sunmaktadırlar. Bu çalışmanın temel amacı da sosyal bilimlerde sıkça karşılaştığımız bu gelişmeleri bir araya getirerek söz konusu çağdaş öncü bilim insanlarının neye göre modern dönemin bitmediğini ya da neye göre bittiğini savunduklarını temel referanslar ışığında kategorik-teorik olarak bir araya getirmektedir.
The determinist approach, which was accepted on the basis of the states after the unification of the rationalist-positive world understanding of modern man with political arguments, has long been accepted as dominant thought. According to this understanding, societies, like individuals, can also be assessed in accordance with the rules of physics in the framework of general universal rules, and they will evolve into the ideal. But the belief that societies like individuals will also evolve and will be equipped with fundamental values such as secularization, rationalization and individualization in this process has recently been widely criticized. It is noted that societies, individuals leave the macro theories, add many identities to their own body, develop identity policies based on the combination of apparently contradictory arguments in their own particular, and now the ‘generalization’ has become quite difficult. But while there is a state of consensus in social sciences about the solving of social relations in this way, there are various differences in the point of identification of the period in which we are. For example, social scientists such as A. Giddens, J. Habermas and F. Jameson suggest that the modern era has not ended, but that we are experiencing it more radically today. However, J. F. Lyotard, J. Baudrillard S. Hall, U. Beck, Z. Bauman and D. People like Bell present new defining names, suggesting that their social relationships today are beyond the extent their political trends have gained. The main objective of this study is to combine these developments that we often encounter in social sciences, and to combine them categorically and theoretically in the light of the basic references that the current advanced scientists argue that the modern era has not ended or that it has ended.
Field : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
