Geleneksel dokumalar, yurdumuzun çeşitli bölgelerinde geçmişte yerli halkın ihtiyaçlarını karşılamak ve gelir elde etmek amacıyla yapılırken, günümüze kadar gittikçe önemini kaybetmiş hatta üretimi azalmıştır. Bunun sonucunda hammadde açısından pahalı bir üretim olarak görüldüğü için geleneksel dokumaların yerine son yıllarda düşük maliyetle elde edilen makine üretimi dokumalar tercih edilmeye başlamıştır. Kendine özgü karakteristik özellikleri olan dokumalarımız geleneksel kullanım amaçları dışında farklı kullanım alanlarına yönelik üretimlerle karşımıza çıkmaktadır. Eski dokuma örnekleri ile günümüzde üretilen dokumalar şüphesiz ki pek çok açıdan farklılık göstermektedir. Bu duruma örnek Ege bölgesinin önemli dokuma merkezlerinden biri olan Denizli’nin Kızılcabölük, Babadağ, Buldan v.b. ilçelerinde yapılan dokumalar gösterilebilir. Ancak Denizli’nin Tavas ilçesinde üretilen Nikfer bezi, günümüzde yalnızca bir dokumacı tarafından geleneksel özelliğini ve kulanım şeklini değiştirmeden dokunmaktadır. Makalede yok olmaya yüz tutmuş dokumalarımızdan biri olan Nikfer bezi dokumasının teknik, hammadde ve kullanım alanı tanıtılacak, üretimi konusundaki ilgi ve desteğin azalmasının nedenleri, yeniden bu dokumacılığın canlandırılması için yapılması gerekenler üzerinde durulacaktır. Bunun sonucunda da Nikfer bezi dokumacılığının farklı alanlarda, farklı teknikler kullanılarak üretiminin sağlanması ve dokumaya ilginin artması konusunda çözüm önerilerinde bulunulacaktır.
While traditional documents were made in various regions of our country in the past in order to meet the needs of the indigenous people and to gain income, it has ever lost its importance and even decreased its production. As a result, it is seen as a costly production in terms of raw materials, instead of traditional documents, machine production documents that have been obtained at low cost in recent years have begun to be preferred. Our documents with their own peculiar characteristics come to us with production for different uses other than traditional uses. Examples of old textures and the documents produced today are undoubtedly different in many ways. This situation is an example of one of the important tissue centers of the Ege region, Denizli's Red Cube, Babadağ, Buldan, etc. Documents can be displayed in the fields. But the Nikfer rubber, produced in the Tavas district of Denizli, is now touched by only a texturer without changing its traditional characteristics and the form of use. The article will introduce the technical, raw materials and use of the Nikfer tissue, one of our documents faced with disappearance, the reasons for the reduction of interest and support in production, will be focused on what needs to be done for the restoration of this tissue. As a result, solutions will be proposed in different fields of Nikfer tissue textualization, using different techniques to ensure production and increase interest in texture.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|