Özet:

İletişimsel dil öğretim yaklaşımı’na göre dil öğreniminin asıl amacı o dilde etkileşim yoluyla iletişim kurmaktır. Bu anlamda, dilin işlevi kendimizi anlatmak ve diğer insanları da anlamak şeklinde ifade edilebilir. Aynı şekilde, duygusal zekâ’nın yapılan tüm tanımları da hem kendi hem de diğer insanların duygularını anlamanın gerekliliğine ve önemine vurgu yapmaktadır. Bu nedenle, duygusal zekâ yabancı bir dilde daha iyi bir iletişim kurabilmek için gerekli son derece önemli bir beceri olarak nitelendirilebilir. Ayrıca, yüksek düzeyde duygusal zekâ’nın yabancı dil başarısını artırmada önemli bir rol oynadığı da öne sürülmektedir. Bu nedenle, bu araştırma İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenmekte olan ortaokul öğrencilerinin duygusal zekâları ile yabancı dil başarıları arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli’nin kullanıldığı bu çalışma bir devlet ortaokulunda 7. sınıfta öğrenim görmekte olan 94 öğrencinin katılımıyla yürütülmüştür. Öğrencilerin duygusal zekâ düzeylerini belirlemek amacıyla Bar-On ve Parker (2000) tarafından geliştirilen Duygusal Zekâ Ölçeği Çocuk ve Ergen Envanteri’nin Köksal (2007) tarafından Türkçeye uyarlanmış hali kullanılmıştır. Ayrıca, öğrencilerin İngilizce dersi bahar yarıyılı başarı puanları, yabancı dildeki başarılarının göstergesi olarak kabul edilmiştir. Bu iki değişken arasındaki ilişkiyi analiz etmek için Pearson Korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuca göre, öğrencilerin duygusal zekâ düzeyleri ile yabancı dildeki başarıları arasında pozitif yönde yüksek ve anlamlı bir ilişki bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: