Abstract:

Her devletin kendi ülkesi üzerinde tam ve münhasır egemenlik yetkisi vardır. Bu kapsamda devletler, yabancıların kendi ülkesine girişini yasaklayabilir veya belirli bazı şartlarla sınırlandırabilir. Bu durum egemenlik hakkının doğal bir sonucudur. Ancak bu hakkın mutlak bir şekilde uygulanması hem günümüz hayat şartlarına hem de ulaşılmış olan modern uluslararası insan hakları hukuku standartlarına pek de uygun düşmemektedir. Temel hak ve özgürlükleri güvence altına alan ikili veya çok taraflı bazı uluslararası andlaşmalar ve bildirgeler devletlerin bu hakkını sınırlandırmaktadır. Mesela Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 13/1. maddesi “Herkesin bir devletin toprakları üzerinde serbestçe dolaşma” hakkına sahip olduğunu belirtmektedir. Ancak aynı Bildirge’nin 29. ve 30. maddelerine göre, her insanın sahip olduğu bu hak sınırsız değildir. Bu kapsamda devletler, kamu düzeni, kamu sağlığı, güvenlik gibi bazı gerekçelerle genellikle süreli olarak yabancıların kendi ülkelerine girişine sınırlama getirebilmektedir. Mesela ABD, “Yabancı Teröristlerin ABD'ye Girişinden Ülkeyi Korumak" başlıklı kararname ile "terörle ilintili olduğu düşünülen" ülkelerden gelenlerin 90 gün boyunca ABD'ye girişini yasaklamıştır. Bu bildiride devletlerin kendi ülkesine yabancıların girişini sınırlandırması, egemenlik hakkı ve kişilerin seyahat özgürlüğü bağlamında ele alınacaktır.

Keywords: