Abstract:

Bu araştırma, bir yansıtıcı pratik olarak dijital belgesel üretiminin öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme becerilerini geliştirmeye katkısını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.  Araştırmada uygulama odaklı eylem araştırması kullanılmıştır. Çalışma grubunu, bir devlet üniversitesinde öğrenim görmekte olan 36 üçüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır.  Araştırmanın verileri “Yansıtıcı Düşünme Düzeyini Belirleme Ölçeği” ve “Proje Tabanlı Öğrenme Yansıtıcı Düşünme Raporu” kullanılarak toplanmıştır. Nicel veri analizinde betimsel istatistikler ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Nitel veriler ise rubrik kullanılarak içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, işbirlikli proje tabanlı öğrenme sürecinde dijital belgesel üretimi pratiğinin öğretmen adaylarının, Yansıtıcı Düşünme Düzeyi Belirleme Ölçeği ile belirlenen, yansıtıcı düşünme düzeyi algılarında anlamlı bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır. Öğrencilerin yansıtıcı düşünme düzeyi algıları ile yansıtıcı düşünme raporlarından belirlenen, yansıtıcı düşünme düzeyleri arasında ise anlamlı farklılıklar görülmüştür. Öğrencilerin yansıtma raporlarında verdikleri cevapların çoğunlukla raporlama, yanıtlama ve ilişkilendirme düzeyinde olduğu saptanmış ve bu durumun nedenleri; soruların niteliği, göreve inanma ve görevin niteliği açılarından incelenip yorumlanmıştır.

Keywords: