Özet:

Ana akım felsefe tarihi yazımınca farklı farklı başlıklar altında ele alınsalar da, XVIII. yüzyılın dört önemli filozofunu, Vico, Condillac, Rousseau ve Herder’i birbirine bağlayan özel bir sorun vardır: Dilin kökeni meselesi. Aslında dönemin başka düşünürlerinin de katkıda bulundukları önemli bir tartışmadır bu. Tartışmanınilginç yönü ise, ilgili filozofların konuya dair açıklamalarının neredeyse istisnasızcasına hep bir anlatı formu taşıması, bu anlatıların hem birbirleriyle hem de Kitabı Mukaddes’in dilin kökeni anlatı- sıyla bağlantılı olması ve mitos niteliği taşımasıdır. Bu çalışmada, felsefi söylem içerisinde üretilen bir mitos olarak dilin kökeni anlatıları incelenmekte; dile dair anlatılar üretilirken doğan epistemolojik ve ontolojik kavrayış kalıpları, özellikle de kökencilik ve özcülük izlenmekte ve bu mitos üretiminin dönemin romantik eğilimleriyle ilintisi kurulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: