Abstract:

‘Öteki’ni kabullenememe sorunu olarak yabancı düşmanlığı, yabancı ya da öteki olarak tanımlananın kimliğiyle ilgilidir. Yabancı düşmanlığı, kişinin kendi kültürünü merkeze alması ve geri kalan herkesi ve her şeyi o pencereden görme eğiliminin bir sonucu olarak etnosentrik bir tutumdur. Yabancı düşmanı olan kişiler; ‘öteki’ni tanımaya yönelik bir çabayı reddederler. Bu bağlamda, bir mekânı veya bir zamanı kişisel ya da grupsal mülkiyetine aldığını düşünerek kendisiyle aynı nitelikte olmayanları reddeden kişiler yabancı düşmanı kategorisinde değerlendirilebilir. Yabancı düşmanı kişiler, kendi ülkesinde yabancı bulunmasını hoş görmez, bu nedenle de yabancıları sevmez. Irkçılık ise, kendi ırkını öteki ırklardan üstün sayma eğilimidir. İnsanların toplumsal özelliklerini ırksal özelliklerine indirgeyen ve bir ırkın öteki ırklara üstün olduğunu iddia eden toplumsal öğretinin adıdır. Irkçılık ve yabancı düşmanlığı, çağdaş dünyanın en önemli toplumsal sorunları arasında yer almaktadır. Çünkü söz konusu tutum ve davranışlar, farklılıkların bir arada yaşamasını mümkün kılan barışçıl toplumsal ortamların mevcudiyetini tehdit etmeye devam etmektedir. Irkçılık ve yabancı düşmanlığına dayanan tutum ve davranışlar bireyler ve gruplar arasında şiddet içerikli eylemlerin de ana bileşeni durumundadır. Bu tebliğin amacı, teoride barış, huzur, esenlik ve kardeşlik gibi temel ahlaki erdemler çerçevesinde tüm insanların eşitliğini hedefleyen dinlerin, pratikte bu ilkelerle çelişen gündemlere konu olmasının arkasında yatan sebeplerin ırkçılık, ötekileştirme ve yabancı düşmanlığı olgularından hareketle araştırılmasıdır.

Keywords: