Özet:

Sâkî-nâme, Arapça sâkî ve Farsça nâme sözcüklerinin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş birleşik bir kelimedir. Sâkîyi, şarabı, şarap meclisini, meclisin âdâbını ve bu mecliste düzenlenen eğlenceleri, gerçek, mecaz ya da tasavvufî anlamlarıyla anlatan sâkî-nâmeler, klâsik Türk edebiyatının yaygın olarak kullanılan edebî türlerindendir. Şarap sunan güzel anlamına gelen sâkî, bu meclisinönemli unsurudur. Farklı nazım biçimlerinin kullanıldığı sâkî-nâmelerde genellikle mesnevi nazım şeklinin tercih edildiği görülmektedir. Müstakil sâkî-nâmelerin yanında mesnevi nazım biçimiyle yazılan eserlerin bir bölümü olan ya da divânların içerisinde çeşitli nazım şekilleriyle kaleme alınan sâkî-nâmeler de mevcuttur. Bu çalışmada Sultan II. Mahmud döneminde devletin önemli kademelerinde görev yapan İskeçeli Mîr-i Alem-zâde Rif’at hakkında bilgi ve 26 beyitten oluşan sâkî-nâmesi, ayrıca tespit edilebilen çeşitli kaynaklardan hareketle Türk edebiyatında sâkî-nâme kaleme alan şâirler, kronolojik olarak verilecektir. Asıl adı Halil İbrahim Rif’at olan şâirin sâkî-nâmesi, Sultan II. Mahmud’un övgüsünden ve o dönemin çeşitli olaylarından bahsettiği Âyine-i Zafer adlı mesnevisinin içerisinde bir bölüm halinde yer almaktadır. 

Anahtar Kelimeler: