Abstract:

Uluslararası ticaretin gelişmesinin ve küreselleşmesinin sonucu olarak, tanınmış markaların yalnızca tescil edildiği ülkede değil uluslararası düzeyde özel olarak korunması için uluslararası düzenlemeler yapılması ve yeknesak kurallar getirilmesi ihtiyacı doğmuştur. Bu konudaki ilk düzenleme, Türkiye'nin de üye olduğu Sınai Hakların Korunmasına Dair Paris Sözleşmesi’nin 1. mükerrer 6. maddesidir ve sonradan kabul edilen diğer anlaşmalarla korumanın kapsamı genişletilmiştir. Paris Sözleşmesi, üye ülkelerin birinde tescil edilen tanınmış markaların diğer üye ülkelerde de tescile bağlı olmaksızın korunmasını amaçlamıştır. Anlaşma, tanınmış markanın karışıklığa meydan verebilecek şekilde aynısının, taklidinin veya tercümesinin aynı veya benzer ürünler için başkası tarafından tescilini doğrudan doğruya veya ilgilinin isteği üzerine ret veya hükümsüz kılma ve kullanımını yasaklama konusunda üye ülkeleri yükümlü kılmıştır. Ayrıca 1995 tarihli Ticaretle Bağlantılı Fikri Mülkiyet Hakları Anlaşması (TRIPS Anlaşması) ile tanınmış hizmet markaları da koruma kapsamına alınmış ve tanınmış markaların aynı veya benzerinin belli koşullarda farklı mal veya hizmetlerde tesciline karşı da korunmasını sağlanmıştır.  10.01.2017’de yürürlüğe giren Sınai Mülkiyet Kanunu’yla birlikte, Paris Sözleşmesi bağlamında tanınmış markaların korunmasına ilişkin yeni düzenlemeler kabul edilmiştir. Yeni kanunla birlikte Paris Sözleşmesi’nin 1. mükerrer 6. maddesi bağlamındaki tanınmış markalar ile aynı veya benzer nitelikteki marka başvuruları aynı veya benzer mal veya hizmetler bakımından itiraz üzerine reddedilecektir. İtiraz süresi iki aya indirilmiştir. Kanunda tanınmış markaların kötüniyetli tesciline ve markanın hükümsüzlüğüne ilişkin düzenlemeler de yer almaktadır.

Keywords: