Abstract:

Şirketlerin faaliyetlerini sürdürebilmek ve yatırım yapmak için, ihtiyaç duydukları varlıklardan birisi de duran varlıklardır. İhtiyaç duyulan duran varlıklar ise, satın alma ve kiralama yoluyla temin edilmektedir. Finansal kiralama adı verilen bu işlemde şirketler almak istedikleri varlığı finansal kiralama şirketlerinden belli bir süre zarfı için kiralamakta, kira süresi bittikten sonra ise genellikle cüzi bir meblağ karşılığında satın almaktadırlar. Finansal kiralama işlemlerinin muhasebeleştirilmesi ile ilgili ulusal ve uluslararası düzenlemeler bulunmaktadır. Vergi Usul Kanununun yaptığı ulusal düzenlemelerin yanı sıra Uluslararası Muhasebe Standartları Kurulu (IASB) tarafından hazırlanan ve Türkiye’de 24.02.2006 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanan TMS 17 Kiralama İşlemleri standardı bulunmaktadır. Ayrıca, IASB tarafından Ocak 2016 tarihinde konu ile ilgili ikinci bir standart yayınlanmıştır. UFRS 16 Kiralama İşlemleri olarak adlandırılan bu Standart 1 Ocak 2019 tarihinde yürürlüğe girecektir. Son olarak Kamu Gözetim Kurumu (KGK) tarafından Türkiye Muhasebe Standartları/Türkiye Finansal Raporlama Standartları (TMS/TFRS) tam seti uygulamayan ama bağımsız denetime tabi olan şirketler için çıkartılan ve 29 Temmuz 2017 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan Büyük ve Orta Boy İşletmeler için Finansal Raporlama Standardı (BOBİ FRS) bulunmaktadır. Bu çalışmada Finansal Kiralama işlemleri hem kiraya veren hem kiralayan açısından dört düzenleme çerçevesinde incelenmiş ve farklılıkları ortaya konulmuştur. 

Keywords: