Özet:

Bölgesel planlama bölgeler arasındaki ekonomik, sosyal ve kültürel farklılıkların giderilmesini amaçlayan, geri kalmış bölgeleri iyileştirmeye yönelik yaklaşımları içeren ve kaynak potansiyellerinin verimli bir şekilde kullanılmasını sağlayan eylemleri içermektedir. Ülkemizde bölgeler arasında nüfus, gelir düzeyi ve sosyal imkanlara erişim noktasında ciddi gelişmişlik farkları görülmektedir. Bu nedenle, 1960’lı yıllardan itibaren planlı kalkınma anlayışına geçilmiş ve bu tarihten itibaren kalkınma planları ve bölge planlaması çalışmaları uygulanmaya başlanmıştır.Avrupa Birliği’nde ise, farklı ekonomik ve sosyal yapıya sahip olan birçok ülke bulunmaktadır. Tüm bu ülkelerin ulusal bölgesel politikaları olmasına rağmen, Birlik her alanda olduğu gibi bölgesel gelişme konusunda da ortak bir politika benimseme gereği duymuştur. Bu politikaların gerçekleştirilmesi için Avrupa Birliği yapısal fonlar ve diğer mali araçlar gibi bazı araçlardan yararlanmaktadır.Türkiye Avrupa Birliği’ne katılım sürecinde bölgesel politikalara da uyum sağlama yükümlülüğü altındadır. Bu uyum çalışmaları kapsamında Avrupa Birliği tarafından hazırlanan katılım ortaklığı belgeleri ve ilerleme raporları ile Türkiye tarafından hazırlanan ulusal program ve Ön Ulusal Kalkınma Planı büyük önem taşımaktadır. Türkiye, katılım sürecinde ilk olarak mevcut bölgesel dengesizlikleri gidermeli, bölgelerin sosyal, ekonomik ve kültürel yapılarını geliştirmelidir.

Anahtar Kelimeler: