Özet:

Köpekler, çitalar ve firavun faresi gibi ehlileştirilmiş ve evcilleştirilmiş etoburların tarihin büyük bir bölümü boyunca farklı toplumlardaki insanlar tarafından av esnasında avın aranması ve kovalanması sırasında kullanıldıkları antropolojik, yazınsal ve resimsel kaynaklar tarafından da onaylanmaktadır. Hayvanlar üzerinde insan iradesinin uygulanabilmesi için yularlar, tasmalar ve koşum takımları gibi hayvanları bağlamaya ve kontrol altında tutmaya yarayan farklı aletler geliştirilmiştir. Bu aletler taşımacılık yapmak, binmek ya da tahtırevan taşımak için kullanılan aletlerden büyük ölçüde farklıdırlar. Güney Levant’ta, Roma ve Bizans Çağları boyunca, kilise, sinagog ve özel konutların mozaik döşemelerindeki av sahnelerinde bu tür etobur hayvanlar ve bu hayvanları kontrol altında tutabilmek için kullanılan aletler betimlenmiştir. Bu tür betimleri olan sahneler de günümüze kadar günlük yaşamdan kesitler olarak değerlendirilmişlerdir. Bu nedenle bu araştırmada gerçekliğin resme dönüştürülmesindeki mekanizmanın anlaşılmasının yanı sıra mozaiklerde betimlendiği şekliyle avda kullanılan hayvanlar ve ilgili ekipmanlarının seçilmesi, prestij avı ile fayda beklentili av arasındaki farkları ve hayvan sahibinin seçimlerinin ve tercihlerinin arkasında yatan motivasyonları analiz edilecektir.

Anahtar Kelimeler: