Amaç: Bu çalışmada dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı olan ve olmayan ergenlerin öz-yeterlik inançları, anne ve babalarının ebeveynlik öz-yeterlik inançları ve DEHB belirtilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Klinik örneklem DEHB tanısı olan, 14-17 yaş arasında 46 ergen ve 42’sinin ebeveynlerinden, kontrol grubu ise herhangi bir tanısı olmayan 43 ergen ve ebeveynlerinden oluşmaktadır. Ergen katılımcılar sosyo-demografik form ve Ergenlerde Yetkinlik Beklentisi Ölçeği›ni, ebeveynler ise Ebeveyn Yetkinlik Ölçeği, Wender Utah Derecelendirme Ölçeği ve Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Kendini Bildirim Envanteri’ni tamamlamıştır. Bulgular: Sonuç olarak DEHB tanısı olan ergenlerin, kontrol grubunda yer alan ergenlere kıyasla daha düşük genel ve akademik öz-yeterlik inanç puanlarına sahip olduğu bulunmuştur. DEHB ve kontrol grubundaki kız ergenlerin öz-yeterlik inanç puanları ile anne ve babalarının ebeveynlik öz-yeterlik inanç puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu gösterilirken; DEHB ve kontrol grubundaki erkek ergenler ile ebeveynlerinin ebeveynlik öz-yeterlik inanç puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Klinik örneklemdeki anneler ve babaların ebeveynlik öz-yeterlik inanç puanları, kontrol grubundakilere göre anlamlı düzeyde düşük çıkmıştır. Son olarak DEHB tanısı olan ergene sahip anne ve babaların, tanısı olmayanlara göre yetişkin DEHB belirtilerini daha çok gösterdiği, çocukluk dönemi DEHB belirtileri açısından ise babalar arasında anlamlı farklılık saptanırken, iki grubun anneleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı bildirilmiştir. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, DEHB tanısı olan ve olmayan ergenlerin öz-yeterlik inançları ile anne ve babalarının ebeveynlik öz-yeterlik inançlarını birlikte ele alması açısından önem taşımaktadır.
Purpose: This study aims to compare the self-sufficiency beliefs of adolescents with and not diagnosed attention deficiency hyperactivity disorder (DEHB), the parental self-sufficiency beliefs of their parents and the symptoms of ADHD. The clinical sampling consists of 46 adolescents and 42 parents between the ages of 14 and 17 with a diagnosis of ADHD, while the control group consists of 43 adolescents and parents without any diagnosis. Adolescent participants have completed the socio-demographic form and the Adolescent Qualification Expectation Scale, while the parents have completed the Parental Qualification Scale, Wender Utah Rating Scale and Adult Attention Deficiency Hyperactivity Disorder Self-Info. Results: As a result, ADHD-diagnosed adolescents have lower overall and academic self-sufficiency beliefs than those in the control group. In the ADHD and the control group, there is a positive relationship between the self-sufficiency beliefs and the parental self-sufficiency beliefs of the parents; in the ADHD and the control group, there is no meaningful relationship between the parental self-sufficiency beliefs and the parental self-sufficiency beliefs of the parents. In the clinical sampling, the parent self-sufficiency beliefs of mothers and fathers have been significantly lower than those in the control group. For example, if a child is diagnosed with ADHD, the parents with ergene are more likely to show ADHD symptoms than those who are not diagnosed, and if the childhood is diagnosed with ADHD symptoms, there is no significant difference between the parents, the two groups are not diagnosed with ADHD symptoms. Results: The results of this study are of importance in the sense that ADHD-diagnosed and non-ADHD-diagnosed adolescents are able to deal together with self-sufficiency beliefs and their parents and parents with parental self-sufficiency beliefs.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|