Abstract:

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), 12 Mart 2020’de Covid-19’u küresel ölçekte yaşanan bir pandemi olarak ilan etti. Covid-19’un ölümcül etkisi nedeniyle tüm uluslar pandemiye karşı çok yoğun tedbirler aldılar. Yasal bir zorunluluk olan “Evde Kal” uygulaması bu tedbirlerin en önemlilerinden biridir. İnsanlar fiziksel olarak gerçekleştirdikleri sosyal ilişkilerine yaklaşık iki yıl süreyle ara vermek zorunda kaldılar. Yaşanan bu durum iki şeyi acil hale getirdi: Bunlardan ilki en kısa yoldan virüsün ölümcül saldırısından insanları koruyacak aşıyı bulmak. İkincisi pandemiyi sonlandırıp bir an evvel eski yaşam biçimine geri dönmek.    Makale söz konusu iki acil durumdan ikincisine odaklanmaktadır. Pandemi ve diğer küresel krizleri yaratan insan-dünya ilişkisiyle ilgili sorunlar ortadayken, eski yaşam biçiminin masumiyeti tartışmalıdır. Bu çerçevede çalışma, Whitehead’in felsefesini temel alarak pandemi sonrası süreçte kurulabilecek yeni bir yaşamın ontolojik imkânlarını tartışır. İkinci olarak pandemi ve din ilişkisi üzerinde durur. Bunu yaparken Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam’ın “ilahi uyarı” kavramını, Whitehead’in ontolojisinden hareketle yeniden yorumlar.

Keywords: