Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
20
İndirme
1
Deprem anında yerel zemin koşullarına bağlı olarak yapılarda meydana gelen hasarlar gerçek zemin parametreleriyle modellenerek yapı-temel-zemin davranışının doğru bir şekilde analiz edilmesini sağlar. Bu çalışma kapsamında, yüzeysel temelli bir yapı grubu (farklı temel genişliğine sahip) 2 boyutlu sonlu elemanlar yöntemi ile dinamik davranışı iki farklı deprem yönü kullanılarak incelenmiştir. İlk aşamada deprem ivme kaydı binalara D-B yönlü (x-x yönlü), ikinci aşamada ise K-G yönlü (y-y yönlü) etki ettirilmiştir. Farklı kat yüksekliklerine sahip yapı grubu kendi içinde değerlendirildiğinde, K-G yönlü analizlerde, ivme kaydının maksimum olduğu zaman aralığında en büyük yerdeğiştirme 5 katlı binanın tepe noktasıda 0.55 m elde edilmiştir. Benzer kat adedine sahip bir binada temel genişliği 2 katı kadar artırıldığında, elde edilen yatay yer değiştirme değeri daha düşük elde edilmiştir. Her iki doğrultudaki ivme kaydının binalara etki ettirildiği durumlar karşılaştırıldığında; K-G yönlü durumda elde edilen yer değiştirme değerleri D-B doğrultusunda elde edilen yer değiştirme değerlerine göre %50 oranında azalmıştır. Deprem bölgelerinde inşa edilecek yapılar için, depreme dayanıklılığı incelenirken önemli bir parametre de binaya etkiyen deprem yönüdür. İnceleme alanı D-B doğrultulu bir fay sistemi içerisinde yer almaktadır. Dolayısıyla, çalışmadan elde edilen dinamik analizler incelendiğinde, D-B uzantılı binaların diğer yönlerde yer alan aynı özelliklere sahip binalara göre daha az hasar aldığı tespit edilmiştir.
Earthquake immediately depends on the local ground conditions, the damage that occurs in structures is modeled with real ground parameters, ensuring that the structure-base-ground behavior is properly analyzed. In the context of this study, a surface-based structure group (with different basic widths) studied the dynamic behavior using two different earthquake directions with the 2-dimensional final elements method. In the first phase the earthquake drive recorded the buildings in D-B direction (x-x direction), and in the second phase in K-G direction (y-y direction). When the structure group with different floors of heights was assessed in itself, in K-G-directed analyses, the largest ground change in the interval when the momentum record was maximum was achieved at 0.55 m at the top point of the 5 floors building. When the basic width is increased by up to 2 times in a building with a similar floor unit, the obtained horizontal location change value is achieved lower. Compared with the circumstances in which both directions have impacted the buildings, the location change values obtained in the K-G direction have decreased by 50% compared to the location change values obtained in the D-B direction. For structures to be built in earthquake areas, an important parameter in the study of earthquake resistance is the earthquake direction that affects the building. The inspection area is located within a D-B-directed fiber system. Thus, when the dynamic analyses obtained from the study were studied, it was found that D-B extended buildings had less damage than buildings with the same characteristics located in other directions.
Alan : Fen Bilimleri ve Matematik; Mühendislik
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
