Görüntüleme
14
Bu makale, Bangladeş'teki vakıf yönetiminin evrimini, tarihsel gelişimini, karşılaştığı zorlukları ve gelecekteki potansiyel gelişme noktalarını detaylı bir şekilde analiz etmektedir. Çalışma, Bangladeş'teki vakıf yönetiminin dönüşümünü incelemek adına, tarihsel analiz, hukuki değerlendirme ve sosyo-ekonomik bir bakış açısını bir araya getiren çok disiplinli bir yaklaşım benimsemektedir. Bu çalışma, vakfın temel ilkelerini keşfetmeye, toplum içindeki işbirliği ve karşılıklı bağımlılığı vurgulamaya ve İslam hukukunun dini görev ve uygulamalarının vakfın şekillenmesindeki rolünü anlamaya odaklanmaktadır. Makale, vakfın varlıklarının sosyo-ekonomik ve kültürel kalkınmayı destekleme amacına odaklanarak, bir hayır kurumu olarak vakfın önemli rolünü vurgulamaktadır. Ayrıca tarihsel bağlamıyla, özellikle Bengal'deki vakıfların yasal çerçevesinin 1757'den 1947'ye kadar olan sömürge döneminde nasıl şekillendiğini incelemektedir. Bu bağlamda ilk yasal düzenlemelerin Privy Council tarafından 1894 yılında yürürlüğe konulması önemli bir dönüm noktası olmuş, ardından 1913 tarihli Müslüman Vakfı Tasdik Kanunu yürürlüğe girmiştir. Ayrıca, makale 1947 sonrasındaki değişiklikleri ve modifikasyonları da ele alarak, Bangladeş'in ortaya çıkmasına yol açan süreci incelemektedir. Araştırma, vakıfların Bengal'deki müslüman toplumunun sosyo-ekonomik ve kültürel gelişimine tarihsel olarak önemli bir katkı yaptığını göstermektedir. Ancak, zaman içinde vakfa olan ilgi azalmış ve yöneten entelektüel ve siyasi sistemler bu önemli kuruma giderek daha az ilgi göstermiştir, bu da İslami vakıfların genel manada önemini azaltmıştır. Çalışma, Bangladeş'teki vakıfların etkilerine odaklanarak, müslüman toplumlar içinde sosyo-ekonomik ve kültürel kalkınmayı teşvik etmedeki rolünü daha geniş bir perspektifle anlamamıza katkıda bulunmaktadır.
This paper analyzes the evolution of Waqf governance in Bangladesh, focusing on its historical development, challenges, and prospects for enhancement. It uses a multidisciplinary approach that includes historical analysis, legal examination, and socio-economic assessment to trace the trajectory of Waqf governance in Bangladesh. The study begins by exploring the foundational principles of Waqf, emphasizing cooperation and interdependence within society and the role of Islamic law in shaping religious duties and practices. It emphasizes Waqf's pivotal role as a charitable institution, where assets are dedicated to promoting socio-economic and cultural development. The historical context is examined, particularly during the colonial era from 1757 to 1947, when the legal framework for Waqf in Bengal began to take shape. The enforcement of initial legal regulations in 1894 by the Privy Council marked a significant milestone, followed by the introduction of the Mussalman Waqf Validating Act of 1913. The paper also examines the amendments and modifications that occurred post-1947, leading to the emergence of Bangladesh in 1971. The analysis reveals that Waqf has historically played a pivotal role in the socio-economic and cultural development of Muslim society in Bengal. However, over time, interest in Waqf waned, and governing intellectual and political systems allocated diminishing attention to this vital institution, resulting in a diminishing significance of Islamic endowments. This paper contributes to the broader discourse on the role of Waqf in fostering socio-economic and cultural development within Muslim societies, with a specific focus on its manifestation in Bangladesh.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
