İnsanın yaşamsal sıkıntıları, her dönem edebi üretimin ana ekseninde yer almıştır. Varlığının anlamını keşfetme zorunda olan insan, çevresindeki olay ve koşullardan yola çıkarak kendini tanımaya ve varoluşunu anlamlandırmaya girişir. II. Yeni Şiiri, modernleşmenin karşısında yeni bir anlam arayışına itilen kent insanının trajiğini bireysel bir pencereden sunar. İlhan Berk, ilk dönem şiirlerinde kent içinde ekonomik yaşamın kıskacında kendine ve topluma yabancılaşan ve derin bir bunaltı yaşayan insanın betimlemesini, işçiler, kadınlar, genç kızlar ve çocuklar çerçevesinde işler. Alt ekonomik sınıfa ait insan, onun ilk dönem şiirlerinde, mutsuz, umutsuz, bunaltılı ve yabancılaşmıştır. Bu makalede, İlhan Berk’in ilk dönem şiirlerinde modernleşme ile birlikte deneyimlenen bunaltı, yabancılaşma izleklerinin bireyin penceresinden nasıl algılandığı irdelenecektir.
People's livelihood matters have always been an integral part of literary production in almost all eras. Human beings, who have to find out the meaning of their existence, attempt to recognise themselves and make their existence meaningful by getting to know the conditions and happenings around them. II. Yeni Poetry presents the tragic of city people, who are forced to a new attempt to find out the meaning of life in the face of modernisation. In his early poems, İlhan Berk focuses upon the depiction people, who become alienated in the face of economic hardships in the cities, through the portrayal of workers, women, young girls and children. People from lower economic scale are depicted as unhappy, hopeless, depressed and alienated in his early poems. In this article, how the themes of depression and estrangement are felt by the individual in İlhan Berk’s early poems, focusing on the effects of modernity, will be examined and analyzed. Keywords
Alan : Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
