ASOS INDEKS
Görüntüleme
2
Etno-dilsel farklılıklar ve ekonomik şikayetler, birbirinden uzak kutuplar arasında bir problem yarattı. Bağımsızlıktan sonra Urduca’yı devlet dili yapma kararı Bengaller tarafından reddedildi. Şubat 1952'de doruk noktasına ulaşan ve çok sayıda can alan bir hareket başlatıldı. Bunun da ötesinde, Batı Pakistanlıların devlet işlerindeki hakimiyeti, bağımsızlıktan sonra bile etkisini sürdüren bir sömürge mirası olarak görülüyordu. Yoksunluk hissi, devletin bütünlüğü üzerinde en kötü etkiyi yaratmış ve Doğu Pakistan'ın ayrılmasıyla sonuçlanan milliyetçi bir mücadeleye yol açmıştır. Bu çalışma, etkin olmayan politikaların ve yapısal eşitsizliklerin durumu daha da kötüleştirerek ayrılıkçı unsurlara alan açtığını varsaymaktadır. Ayrıca, çalışmada farklı kültürlerin ve ekonomik eşitsizliğin parçalanmaya yol açtığı sonucuna ulaşılmıştır.
Ethno-linguistic differences and economic grievances created a rift between the distanced wings. After independence, the decision to make Urdu the state language was resented by the Bengalis. They launched a movement that reached its climax in February 1952, taking several lives. Above it, the domination of West Pakistanis in state affairs was seen as a colonial legacy, having its imprint even after independence. The feelings of deprivation had the worst effect on the state’s integrity, leading to a nationalist struggle, which resulted in the secession of East Pakistan. The study has hypothesized that inept policies and structural inequalities worsen the situation, providing a space to separatist elements. The study has concluded that diverse culture and economic disparity led to secession.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
