Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
529
İndirme
49
‘Anâsır-ı erba’anın bir parçası olan toprak ve toprakla ilgili unsurlar divan şiirinde kullanılırken, bu şiirin yapısı gereği, çoğu zaman gerçek anlamlardan ziyade mecazi anlamların ön planda olduğu görülür. Toprakla eş ya da yakın anlamlı olarak kabul edilen kelimeler arasında divan şiirinde en çok yer verilenlerin “hâk, gerd ve gubâr” olduğu söylenebilir. Özellikle sıkça karşılaşılan “hâk-i pây” tamlamasıyla genellikle sevgilinin ayağının toprağı ifade edilir. Çok kıymetli olan bu topraktan âşık gözüne sürme yapar. Toprakla divan şiirinin geleneksel tipleri “âşık-sevgili-rakip” arasında da çeşitli yönlerden ilgi kurulmuştur. Acımasız sevgili karşısında âşık, toprak olup ölmek üzeredir. Sevgilinin yüceliği, büyüklüğü anlatılırken topraktan yararlanılmıştır. Âşık kendisi yerine rakibin ölüp toprak olmasını ister. Divan şairleri şiirlerinde, geleneksel tiplerle ilgili örneklerin dışında toprağın ‘anâsır-ı erba‘a arasındaki, din ve tasavvuftaki yerini ortaya koyan örneklere, toprakla ilgili atasözleri ve deyimlere, inanışlara ve topraktan yapılan nesnelere de çeşitli vesilelerle yer vermişlerdir. Makalemizde önce divan şiirinde toprakla ilgili unsurların kullanımına genel olarak değinip toprağın divan şiirindeki yerini, farklı yüzyıllara ait divan şairlerinin divanlarından seçtiğimiz örnek beyitlerle ortaya koymaya çalışacağız.
While the elements related to the land and the land, which are part of the Anasir-i erba, are used in the divan poem, due to the structure of this poem, it is often seen that the mechanical meanings are in the forefront rather than real meanings. Among the words that are considered to be married to the land or close to the meaning of the divan poem, the most placed are "Hak, Gerd and Gubbar". Specifically frequently encountered "hâk-i pâle" filling is often expressed by the ground of the lover's foot. The most valuable thing is to make you love this land. The traditional kinds of poetry of the land and divan have also been founded interest in various aspects between "love-love-concurrent". In the face of a cruel lover, he is in love, land and is about to die. The glory of his lover was used by the soil when the size was told. The lover wants the opponent to die and be land instead of himself. Divan poets in their poems, in addition to the examples related to traditional types, have put in various occasions the examples that show the place of the land between the 'anâsır-i erba' and the religion and the tasavvuft, the land-related speeches and phrases, the beliefs and the objects made from the land. In our article we will first refer to the use of the elements related to the soil in the divan poem in general and try to reveal the place of the soil in the divan poem, with the examples we have chosen from the divan poems of different centuries.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
