Görüntüleme
69
İndirme
35
Çağatay Türkçesi, Doğu Türklerinin 15. yüzyılın başlarından 20. yüzyılın başlarına kadar kullanılmaya devam eden yazı dilidir. Nevāyí'nin ölümünden sonra, onun eserlerinin kolayca okunması için, İslam dünyasının her bir köşesinde çeşitli sözlükler yazılmaya başlandı. Genellikle Osmanlı İmparatorluğu, İran, Azerbaycan, Hindistan ve Türkistan'da yazılan ve Türk dilinin gelişme tarihi için çok büyük bir değere sahip olan bu sözlükler bir sözlükçülük ekolü oluşturmuştur. İran sahasında da ‘Alí Şír Nevāyí'nin eserlerini anlamak üzere birçok Çağatay Türkçesi sözlüğü düzenlenmiştir. Bunlardan bir tanesi Fetģ-‘Alí Bin Kelb-‘Alí Bin Mürşid Ķulı Bin Fetģ-‘Alí Ķacar-ı Ķazvíní tarafından 1861'de İran'da yazılmış ve Çağatay Türkçesi-Farsça bir sözlük olan Luġat-ı Etrākiyye'dir. Bu çalışmada adı geçen eser, sözlük bilimi açısından değerlendirilmiş ve leksikografik özellikleri tespit edilmeye çalışılmıştır.
The Turkish language is the written language of the Eastern Turks from the beginning of the 15th century to the beginning of the 20th century. After Nevāyí's death, various dictionaries began to be written in every corner of the Islamic world, in order to make his works readable. These dictionaries are typically written in the Ottoman Empire, Iran, Azerbaijan, India and Turkistan and have a great value for the history of the development of the Turkish language. In the field of Iran, there have been many Turkish vocabulary to understand the works of Ali Shir Nevāyí. One of them is Fetģ-'Alí Bin Kelb-'Alí Bin Mürşid Ķulı Bin Fetģ-'Alí Ķacar-i Ķazvíní, written in Iran in 1861 and a Turkish-Farsic dictionary of Çağatay is Luġat-i Etrākiyye. The work named in this study has been evaluated in terms of vocabulary science and has been tried to identify the lexicographic characteristics.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley