Özet:

İmam Eş’arî, Ehl-i Sünnet düşüncesinin Eş’arîyye ekolünün kurucusu olan ünlü bir kelâm âlimidir. Hicrî 260/873 yılında Basra’da doğmuş, 324/936’da Bağdat’ta vefat etmiştir. Onun itikâdî görüş ve düşüncelerinin ele alındığıönemli eserlerinden biri el-İbâne adlı eseridir. Bu eser aynı zamanda Mutezile ve Kaderiye gibi bidat fırkalarına bir reddiye mahiyetindedir. Dolayısıyla Eş’arî’yi diğerlerinden ayıran düşünce ve yöntem bir ölçüde bu eserde ortaya konulmuştur. el-İbâne’de yoğun bir şekilde hadis kullanıldığı görülmektedir. Eş’arî, hadis, rivayet, haber ve sünnet terimlerini aynı anlamda kullanmıştır. Onun âhâd haberleri itikâdî konularda bir delil olarak kullanması dikkat çekicidir. O, hadisleri sünnet kavramıyla ilişkilendirmekte ve bu kavram temelinde onlara bir değer atfetmektedir. Ayrıca onun, hadisleri yorumlamada metnin zâhirine sıkı sıkıya bağlı kalmayı tercih ettiği de müşahede edilmektedir.

Anahtar Kelimeler: